Folwarska Grań

Na środku u góry Rakuska Czuba. Po jej lewej stronie Folwarska Grań. Na pierwszym planie Kozia Turnia

Folwarska Grań (słow. Folvarský hrebeň) – południowo-wschodni grzbiet Rakuskiej Czuby w słowackich Tatrach Wysokich. Opada on od jej szczytu do Doliny Kieżmarskiej, naprzeciwko Przełęczy nad Czerwoną Glinką i Ryniasa (Tatry Bielskie). Biała Woda Kieżmarska opływająca Folwarską Grań tworzy na tym odcinku granicę między Tatrami Wysokimi i Bielskimi[1]. Grań jest szeroka i porośnięta trawami. W jej dolnych fragmentach wiele miejsc jest porośnięte kosodrzewiną i podcięte skałami[2].

Zbocze grani opadające do Doliny Zielonej Kieżmarskiej nazywane jest Folwarskim Upłazem. Po drugiej stronie grań opada do Wielkiego Żlebu Rakuskiego, wcinającego się między nią a Rakuską Grań i w górnej części tworzącego Rakuski Upłaz. W stokach po stronie tego żlebu znajduje się duża grupa skał, nazywanych Folwarskimi Turniami (Folvarské Turne[3]). Po jej wschodniej stronie w stoki wrzynają się dwa równoległe żleby, objęte wspólną nazwą: Dwojak Folwarski[2].

Nazwa Folwarskiej Grani pochodzi od spiskiej miejscowości Folwarki (od 1948 nosi ona nazwę Stráne pod Tatrami[4]), która dawniej wypasała stoki Rakuskiej Czuby i Małej Rakuskiej Czubki[3]. Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny[1].

Widok na Folwarską Grań od wschodu

Przypisy

  1. ↑ a b Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
  2. ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, s. 244–248. ISBN 83-217-2203-2.
  3. ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 424. ISBN 83-01-13184-5.
  4. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.