Florian Stanisław Witczuk (ur. 4 maja 1908, zm. 15 kwietnia 1983 w Warszawie) – polski filolog-germanista^[1].

W 1936 ukończył studia na Wydziale Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego, był uczniem prof. Zygmunta Łempickiego. Walczył podczas obrony Warszawy w 1939 w stopniu podporucznika piechoty w stanie rezerwy. W 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim obronił pracę doktorską pt. "Geschichte des Adjektivs „wild” im Deutschen", jego promotorem był prof. Adam Kleczkowski. Po II wojnie światowej na Uniwersytecie Warszawskim brakowało germanistów z tytułem profesorskim, zatem prowadzenie wykładów i seminariów powierzono Florianowi Witczukowi. Był znawcą literatury niemieckiej z XVIII i XIX wieku, ale wówczas ze względów politycznych nie mógł podczas wykładów wykazywać się posiadaną wiedzą. W 1959 został docentem, z Instytutem Germanistyki był związany do przejścia na emeryturę w 1978^[2]. Spoczywa na warszawskim cmentarzu Wawrzyszewskim. Był twórcą wielu publikacji dotyczących historii literatury i teatru Niemiec m.in. "Historia teatru Niemiec w XVI-XVIII wieku".

• Józef Wiktorowicz "Historia germanistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1917-2004)", Instytut Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego. germanistyka.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-21)].
• Anna Tomczak: Florian Witczuk (1908 – 1983), [w:] Studia Niemcoznawcze 1993, t. 7, s. 267-269.

• Lista oficerów WP 1918-1921