Filofrosyne
| Planeta
|
Jowisz
|
| Odkrywca
|
Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Yanga Fernández
|
| Data odkrycia
|
6 lutego 2003
|
| Tymczasowe oznaczenie
|
S/2003 J 15
|
| Charakterystyka orbity
|
| Półoś wielka
|
22 627 000 km[1]
|
| Mimośród
|
0,1899[1]
|
| Okres obiegu
|
689,78 d[1]
|
| Nachylenie do ekliptyki
|
146,492°[1]
|
| Długość węzła wstępującego
|
236,674°[1]
|
| Argument perycentrum
|
18,405°[1]
|
| Anomalia średnia
|
58,865°[1]
|
| Własności fizyczne
|
| Średnica równikowa
|
2 km[2]
|
| Masa
|
~1,5 × 1013 kg
|
| Średnia gęstość
|
2,6 g/cm³
|
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
|
~0,00081 m/s²
|
| Albedo
|
0,04
|
| Jasność absolutna
|
16,8m[2]
|
Jasność obserwowana
(z Ziemi)
|
23,5m[2]
|
Filofrosyne lub Philophrosyne[3] (Jowisz LVIII) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza. Został on odkryty przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda. Zalicza się go do grupy Ananke.
Jest jednym z 23 księżyców Jowisza odkrytych w 2003 roku, po 24 latach od chwili przelotu przez system tej planety sondy Voyager 2. Do 2019 roku nosił oznaczenie tymczasowe S/2003 J 15, jego nazwa została wyłoniona w głosowaniu. Mityczna Philophrosyne była personifikacją życzliwości i powitania, a przy tym wnuczką Zeusa[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- S/2003 J15. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
- S/2003 J15. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
- Lista jest posortowana według średniej odległości od Jowisza. Księżyce galileuszowe mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.
