Filip z Fiesole[1], Fillipo da Fiesole[2] (zm. w 1540 w Krakowie) – włoski budowniczy, architekt i rzeźbiarz, czynny w Polsce w I poł. XVI w.
W Polsce mieszkał prawdopodobnie od roku 1517. W latach 1519–1521 oraz 1524–1529 współpracownik Bartolommeo Berrecciego, zatrudniony przy budowie Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu[3], gdzie prawdopodobnie był autorem kilku posągów[4]. W 1531 założył wraz z Bernardinusem de Gianottis oraz Giovannim Cini zespół zajmujący się budownictwem i rzeźbiarstwem. W tymże roku wspólnicy zostali zaangażowani do przeprowadzenia odbudowy katedry płockiej, którą ukończyli w 1534. Nie wcześniej niż w 1533 wznieśli Willę Decjusza w Woli Justowskiej koło Krakowa, a w 1535 zaczęli przebudowę krakowskiej kamienicy przy ul. Kanoniczej 12, prowadząc tam prace do 1540. Budowle te zachowały się do czasów współczesnych, jednak poza Kaplicą Zygmuntowską zostały w późniejszych wiekach w dużym stopniu przebudowane[5]. Filip wraz z Gianottisem oraz Cini byli także autorami licznych nagrobków, nie wiadomo jednak które z nich są dziełem samego Filipa[6].
Fischinger A., 1975: Filip z Fiesole. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, strona 215.
Karpowicz M., 1997: FILIPPO da Fiesole. W: Fiorella Bartoccini (red.): Dizionario Biografico degli Italiani (DBI). Tom 47: Ferrero–Filonardi. Istituto della Enciclopedia Italiana, Rzym. [1]