Wychował się w Madrycie, jako dziecko bardziej interesowała go muzyka i sztuka niż polityka. Jego matka pochodziła z rodziny Farnese, która od kilku pokoleń rządziła Parmą, Piacenzą i Guastalla. W latach 1731–1736 księstwo było rządzone przez jego starszego brata Karola, ale ten wymienił je z Austrią (po wojnie o sukcesję polską) na Sycylię. 12 lat później, w 1748 na mocy pokoju z Akwizgranu, Austria utraciła księstwo i Filip został nowym księciem i założycielem nowej dynastii Burbonów parmeńskich (fr.deBourbon-Parma).
Księstwo było zrujnowane przez wieloletnią wojnę. W 1759 Filip mianował Francuza Guillaume Du Tillot ministrem ekonomii, żeby ten przywrócił dostatek. Filip był oświeconym władcą, dbał o edukację i filozofię, przyciągał osobistości epoki jak np. Étienne de Condillac.
Zmarł niespodziewanie w 1765, w Alesandrii, podczas podróży do Hiszpanii, w której towarzyszył swojej córce – Marii Ludwice. Maria Ludwika jechała do Hiszpanii, aby poślubić infantaKarola.