Fiat 6614
|
| Dane podstawowe
|
| Państwo
|
 Włochy
|
| Producent
|
FIAT i OTO Melara(inne języki)
|
| Typ pojazdu
|
kołowy transporter opancerzony
|
| Trakcja
|
kołowa (4 x 4)
|
| Załoga
|
2 + 9 żołnierzy desantu
|
| Historia
|
| Prototypy
|
1972
|
| Produkcja
|
1972 – ?
|
| Egzemplarze
|
1160[1]
|
| Dane techniczne
|
| Silnik
|
1 silnik wysokoprężny, 4-cylindrowy FIAT 8062,24 o mocy 118 kW (160 KM) przy 3200 obr./min.
|
| Poj. zb. paliwa
|
142 l
|
| Pancerz
|
płyty stalowe o grubości 6–8 mm
|
| Długość
|
5,86 m
|
| Szerokość
|
2,50 m
|
| Wysokość
|
1,78 m (kadłuba)
2,18 m (z zamontowanym karabinem maszynowym)
|
| Rozstaw osi
|
1,96 m
|
| Prześwit
|
0,37 m
|
| Masa
|
7 000 kg (masa własna)
8 500 kg (masa bojowa)
|
| Osiągi
|
| Prędkość
|
100 km/h (po drodze)
4,5 km/h (pływania)
|
| Zasięg pojazdu
|
700 km (po drodze)
|
| Pokonywanie przeszkód
|
| Ściany (wys.)
|
0,40 m
|
| Kąt podjazdu
|
60º
|
| Przechył boczny
|
30%
|
| Dane operacyjne
|
| Uzbrojenie
|
| 1 karabin maszynowy kal. 12,7 mm (o ile jest wyposażony w karabin maszynowy)
|
| Wyposażenie
|
| przyrządy noktowizyjne, wyciągarka, wyrzutnia granatów dymnych, urządzenia klimatyzacyjne
|
| Użytkownicy
|
| Włochy, Argentyna, Libia, Peru, Somalia, Tunezja, Wenezuela, Korea Południowa (wersja licencyjna)
|
|
|
Fiat 6614 – włoski kołowy transporter opancerzony opracowany w 1972 roku.
Historia
W 1972 roku zakłady FIAT wspólnie z przedsiębiorstwem OTO Melara(inne języki) zbudowały kołowy transporter opancerzony dla armii włoskiej oraz formacji paramilitarnych. W zakładach FIAT opracowano konstrukcję pojazdu, natomiast w OTO Melara opancerzenie i wyposażenie bojowe. Transporter jest przystosowany nie do działań na pierwszej linii frontu, lecz do patrolowania i rozpoznania terenów na zapleczu frontu, a także do służby w jednostkach typu policyjnego.
Transporter ten produkowany we Włoszech uzbrajano w karabin maszynowy kalibru 12,7 milimetra, który mógł być wyposażony w tarczę ochronną, choć nie instalowano go w większości pojazdów. Wtedy uzbrojenie pojazdu stanowiło tylko wyposażenie przewożonych żołnierzy; z pojazdu można także strzelać z przewożonych przez desant moździerzy przez dwa włazy dachowe.
We Włoszech wyprodukowano 1160 transporterów tego typu, ponadto wytwarzano go na licencji w Korei Południowej, gdzie wersję podstawową oznaczono jako KM 900 i wyposażano w karabin maszynowy kalibru 7,62 milimetra lub 12,7 milimetra. Produkowano również wersje: wóz dowodzenia, ambulans i samobieżny moździerz pod wspólnym oznaczeniem KM 901.
Użycie
Używany jest przez wojsko włoskie, włoskich karabinierów i policję, większość wyeksportowano jednak do Argentyny, Libii, Peru, Somalii, Tunezji i Wenezueli. Sprzedano również licencję do Korei Południowej, gdzie był produkowany w kilku wersjach. W krajach tych używany jest on zarówno przez wojsko, jak i przez policję oraz formacje typu policyjnego.
Przypisy
- ↑ W tej liczbie nie ma transporterów produkowanych na licencji w Korei Południowej pod oznaczeniem KM 900.
Bibliografia
- T.J. O’Malley: Wozy bojowe. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2000, s. 92–93. ISBN 83-11-09049-1.
- Kristof F. Foss: Танки и боевые машины Jane`s Tanks and Combat Vehicles Recognition Guide. Moskwa: АСТ, Астрель, 2002, s. 268. ISBN 5-17-011260-2. (ros.).
- Н. Л. Волковский: Энциклопедия современного оружия и боевой техники. T. 2. Sankt Petersburg: Полигон, s. 84-85. ISBN 5-89173-004-9. (ros.).
