Felipe Ramón Pérez Roque (ur. 28 marca 1965) – kubański polityk, minister spraw zagranicznych Kuby od maja 1999 do marca 2009. Jest najmłodszym członkiem kubańskiego gabinetu i jedynym urodzonym już po rewolucji kubańskiej z 1959.
Kariera polityczna
Felipe Pérez Roque z zawodu jest inżynierem elektroniki, w 1988 ukończył studia techniczne. W przeszłości był liderem organizacji studenckich. Przed objęciem urzędu ministra, przez dekadę był szefem gabinetu Fidela Castro. Oprócz stanowiska ministra spraw zagranicznych, Pérez Roque od 1991 wchodzi także w skład Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Kuby (Partido Comunista de Cuba) oraz od 1986 jest członkiem Rady Państwa.
Minister spraw zagranicznych
Jako minister spraw zagranicznych, Felipe Pérez Roque sprzeciwiał się prymatowi USA w stosunkach międzynarodowych. Określał Kubę jako "państwo pod oblężeniem", co wedle jego słów miały potwierdzać amerykańskie embarga nałożone na Kubę[1]. W czasie corocznych przemówień przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ, krytykował posunięcia amerykańskiej administracji, postulując m.in. wycofanie sił amerykańskich z Iraku[2].
Pérez Roque był również odpowiedzialny za pogłębienie stosunków gospodarczych, wojskowych i politycznych z krajami takimi jak Chińska Republika Ludowa i Białoruś oraz krajami sprzeciwiającymi się hegemonii USA, jak Wenezuela, Iran czy Korea Północna[3].
2 marca 2009 Felipe Pérez Roque został zdymisjonowany ze stanowiska szefa dyplomacji przez prezydenta Raúla Castro[4].
Prywatnie Pérez Roque jest żonaty, ma dwoje dzieci.
Przypisy
Linki zewnętrzne
.jpg)
