Feliks Franciszek Jędrychowski urodził się 11 stycznia 1894 roku w Bochni, w rodzinie Józefa i Antoniny z Kociołków[1]. W latach 1901–1905 uczęszczał do szkoły powszechnej w Bochni. Następnie był uczniem gimnazjum w Bochni i Tarnowie, gdzie w 1914 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. We wrześniu 1912 roku wstąpił do Związku Strzeleckiego[2]. Przeszedł przeszkolenie wojskowe i ukończył szkołę podoficerską ZS. Jako podoficer–instruktor organizował i szkolił oddziały ZS na prowincji.
6 grudnia 1923 roku został przeniesiony z 16 pułku piechoty w Tarnowie do 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy batalionu[5][2]. 31 marca 1924 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu, a później przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku. W marcu 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku oficera przysposobienia wojskowego pułku[7].
23 maja 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem na stanowisko rejonowego komendanta Przysposobienia Wojskowego5 Dywizji Piechoty we Lwowie[8][2]. 23 stycznia 1929 roku został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. 6 lipca 1929 roku otrzymał przeniesienie do Komendy Placu Lwów na stanowisko komendanta[10][2]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[11][2]. Od 19 października 1931 roku był słuchaczem dwutygodniowego kursu informacyjno-gazowego w Szkole Gazowej w Warszawie[12]. W kwietniu 1934 roku objął dowództwo 22 pułku piechoty w Siedlcach[13]. Na czele tego pułku walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. W 1940 roku komendant Obwodu Częstochowa ZWZ. Do grudnia 1941 jako inspektor okręgowy kierował pracami Inspektoratu Częstochowa ZWZ[14]. Następnie, do lutego 1942, pełnił obowiązki komendanta Okręgu Radom-Kielce ZWZ.
Zmarł w Poroninie, w trakcie leczenia gruźlicy. Pochowany, jako Feliks Stypułkowski na cmentarzu w Poroninie[15].
Był żonaty. Miał synów: Andrzeja (ur. 1922), Wita (ur. 1931), Jerzego (ur. 1933) i Wojciecha (ur. 1937) oraz córkę, która zmarła we wczesnym dzieciństwie.