Fazlur Rahman

Fazlur Rahman
‏فضل الرحمان ملک‎
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Fazlur Rahman Malik

Data i miejsce urodzenia

21 września 1919
Hazara, Chajber Pasztunchwa[1]

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1988
Chicago[1]

Zawód, zajęcie

filozof

Narodowość

pakistańska

Alma Mater

University of the Punjab (MA)
Uniwersytet Oksfordzki (PhD)[1]

Fazlur Rahman, właśc. Fazlur Rahman Malik (urdu ‏فضل الرحمان ملک‎; ur. 21 września 1919, zm. 26 lipca 1988) – pakistański filozof i liberalny myśliciel islamski, który wykładał na Uniwersytecie w Chicago od 1969 roku aż do śmierci. Jego dzieła budzą szerokie zainteresowanie i krytykę w krajach, w których większość stanowią muzułmanie[2][3][4][5]. Ponad tysiąc duchowych, faqihów, muftich i nauczycieli w jego własnym kraju protestowało przeciwko niemu, co ostatecznie doprowadziło do wygnania z Pakistanu[5].

Wraz z rodziną opuścił Pakistan i wykładał na uniwersytetach w Los Angeles, a od 1969 roku w Chicago. Był doradcą Departamentu Stanu USA i Białego Domu[1]. Kilkakrotnie podróżował do Indonezji, aby na zlecenie rządu zaprojektować uniwersytecki kurs islamistyki. Rahman mieszkał w USA aż do swojej śmierci w 1988 roku[1].

Prace

  • Avicenna's Psychology. edytowane i tłumaczone przez Fazlura Rahmana, Londyn 1952
  • Islamic Methodology in History. Karachi 1965
  • The Philosophy of Mulla Sadra. Studies in Islamic Philosophy and Science. State University of New York Press, Albany, 1975
  • Islam. 2. wyd. Chicago, Ill., Univ. of Chicago Pr., 1979 ISBN 0-226-70281-2
  • Islam and Modernity w książce Liberal Islam. A Sourcebook (Charles Kurzman). Chicago 1982, s. 304-318 ISBN 0-226-70284-7
  • Towards reformulating the Method of Islamic Law: Sheikh Yamani on "Public Interest". Journal of International Law and Politics
  • Some key ethical concepts of the Quran. Journal of Religious Ethics. 1983.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Fazlur Rahman und der Islam im Kontext der Moderne. Islamportal, 2021-04-20. [dostęp 2024-11-01]. (niem.).
  2. ↑ Safet Bektovic: Towards a neo-modernist Islam. Journal Studia Theologica – Nordic Journal of Theology, s. 160-178. (ang.).
  3. ↑ Albert Hourani: A Disturbance of Spirits. W: A History of the Arab Peoples. Belnap Press of Harvard University Press, 1991, s. 447. ISBN 978-0-674-01017-8. (ang.).
  4. ↑ FAZLURRAHMAN VE TÜRKİYE’DEKİ DESTEKÇİLERİ. dintahripcileri.com, 2018-03-11. [dostęp 2024-11-01]. (tur.).
  5. ↑ a b Mehmed Şevket Eygi: Fazlur Rahman Toplantısı. Millî Gazete, 2008. [dostęp 2024-11-01]. (tur.).

Bibliografia

  • Katajun Amirpur: Den Islam neu denken. Monachium: C.H. Beck, 2013, s. 91-116. (niem.).
  • Frederick Mathewson Denny: Fazlur Rahman: Muslim Intellectual. W: The Muslim World. T. 79. 1989, s. 91-101. (ang.).
  • Tamara A. Sonn: Fazlur Rahman. W: John L. Esposito: The Oxford Encyclopedia of the Islamic World. T. IV. Oksford: 2009, s. 501-502. (ang.).
  • Earle E. Waugh: Beyond Scylla and Kharybdis: Fazlur Rahman and Islamic Identity. W: E.H. Waugh, F.M. Denny: The Shaping of an American Discourse. A Memorial to Fazlur Rahman. Atlanta: Scholars Press, 1998, s. 15-36. (ang.).
  • Ebrahim Moosa: Rahman, Fazlur (1919–88). W: Gerhard Böwering: The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought. Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 2013, s. 458. (ang.).

Linki zewnętrzne