Eljachu Boraks
Adek, Edek
| Data i miejsce urodzenia
|
1913 lub 1918
Kalisz
|
| Data i miejsce śmierci
|
1943
Treblinka
|
| Zawód, zajęcie
|
działacz młodzieżowy
|
| Odznaczenia
|
 (1948)
|
Eljachu Boraks[1][2] znany również jako Adek lub Edek Boraks[3] (ur. 1913[3] lub 1918[2] w Kaliszu, zm. 1943 w Treblince[3]) – polski działacz konspiracji żydowskiej w trakcie II wojny światowej, członek Zjednoczonej Organizacji Partyzanckiej oraz Żydowskiej Organizacji Bojowej[2]. Kawaler Krzyża Orderu Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie)[1].
Życiorys
Należał do ruchu Ha-Szomer ha-Cair w Kaliszu. W chwili wybuchu II wojny światowej został powołany i służył w Wojsku Polskim. Następnie w 1940 dotarł do Wilna[2]. Działał w ramach akcji przerzutu członków organizacji Ha-Szomer ha-Cair z całej Polski do Wilna[3], a od 1941 był członkiem komitetu głównego Ha-Szomer ha-Cair[2]. Po wkroczeniu Niemców do Wilna, Boraks wyjechał Warszawy[3], a następnie powrócił do Wilna i podjął działalność w Zjednoczonej Organizacji Partyzantów. Następnie wyjechał do Białegostoku, gdzie działał w Żydowskiej Organizacji Bojowej[2] i jednocześnie nadzorował także zbrojenie getta w Wilnie i w Grodnie[3]. W trakcie pierwszych starć w getcie białostockim – 5 lutego 1943 dowodził grupą bojową. Eljachu Boraks został pojmany w lutym 1943 w getcie białostockim i wywieziony do obozu zagłady w Treblince[3].
Pośmiertnie postanowieniem o odznaczeniu z dnia 19 kwietnia 1948 r., za zasługi położone w walce zbrojnej z okupantem hitlerowskim został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1].
Przypisy
