Działko Ho-3

Działko Ho-3
Państwo

 Japonia

Rodzaj

działko lotnicze

Historia
Produkcja

1941–1945[1]

Dane techniczne
Kaliber

20 mm

Nabój

20x125[2]

Magazynek

bębnowy, 50[2]

Wymiary
Długość

1740[1]–1750[2] mm

Długość lufy

1200[2]

Masa
karabinu właściwego

45[2][1] kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku

820 m/s[1]

Szybkostrzelność teoretyczna

400 strz./min[2]

Działko Ho-3 (ホ三|Ho san) – japońskie działko lotnicze kalibru 20 mm z okresu II wojny światowej. Powstało jako wersja rozwojowa automatycznego karabinu przeciwpancernego Typ 97.

Nazwa

Broń automatyczna powyżej kalibru 11 mm używana w samolotach Cesarskiej Armii Japońskiej określana była mianem kikan hou (działko automatyczne)[3]. Do 1940 dalsze oznaczenie, np. „Typ 89” oznaczało według kalendarza japońskiego rok wprowadzenia do służby 2598 (1938 według kalendarza gregoriańskiego)[4]. Po 1940 wprowadzono nowy system oznaczeń w którym broń automatyczna powyżej kalibru 11 mm otrzymywała oznaczenie ho będące skrótem od kana hou oraz shikki – numer kolejny, typ[4].

Historia

Działko Ho-3 i Ho-1, których głównym projektantem był Masaya Kawamura. zostały zaprojektowane jako wersje rozwojowe automatycznego karabinu przeciwpancernego Typ 97[5]. Działko Ho-3 zostało zaprojektowane jako broń ruchoma i było zasilane piętnastonabojowym magazynkiem bębnowym, a Ho-1 było bronią nieruchomą z 50-nabojowym magazynkiem[5]. Obydwa działka używały dużego naboju 20x125 dającemu im znaczną siłę niszczącą ale miały raczej niską szybkostrzelność[5]. Z powodu niskiej szybkostrzelności działko raczej nie nadawało się jako skuteczna broń do walki z myśliwcami nieprzyjaciela ale duża siła niszcząca pocisków czyniło z niego skuteczną broń przeciwko bombowcom[1].

W działko był uzbrojony między innymi ciężki myśliwiec Kawasaki Ki-45[5] i być może Nakajima Ki-44[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. s. 122.
  2. ↑ a b c d e f A.G. Williams: Rapid Fire. s. 239.
  3. ↑ Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. s. 114.
  4. ↑ a b Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. s. 115.
  5. ↑ a b c d A.G. Williams: Rapid Fire. s. 174.
  6. ↑ A.G. Williams: Rapid Fire. s. 175.

Bibliografia

  • Anthony G. Williams: Rapid Fire: The Development of Automatic Cannon and Heavy Machine Guns for Armies, Navies, and Air Forces. Airlife Publishing, Ltd, 2000. ISBN 978-1840371222.
  • Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. Atglen, PA: Schiffer Publishing, 2004. ISBN 0-7643-2097-1.