Dyskografia The Prodigy
The Prodigy podczas występu na Festival Internacional de Benicàssim w 2015
|
Wydawnictwa
|
Albumy studyjne↙
|
7
|
Albumy koncertowe↙
|
1
|
Kompilacje↙
|
1
|
Minialbumy↙
|
6
|
Single↙
|
30
|
Wideo↙
|
3
|
Teledyski↙
|
28
|
Brytyjska grupa muzyki elektronicznej The Prodigy wydała siedem albumów studyjnych, jeden album koncertowy, jeden album kompilacyjny, trzydzieści singli i dwadzieścia osiem teledysków. Uznani za pionierów takich gatunków jak rave, techno i big beat, grupa sprzedała ponad 30 milionów albumów na całym świecie[1]. Z dniem 9 listopada 2018 roku sprzedaż ich albumów w Wielkiej Brytanii wynosiła 4 707 982 egzemplarzy[2].
Pierwszym wydawnictwem The Prodigy był minialbum What Evil Lurks z 1991 roku. Debiutancki album studyjny grupy pt. Experience, ukazał się we wrześniu 1992 roku. Krążek dotarł do dwunastego miejsca w notowaniu UK Albums Chart i uzyskał status platynowej płyty w Wielkiej Brytanii oraz złotej w Polsce. Z albumu wydano pięć singli, z których wszystkie uplasowały się w top 11 notowania UK Singles Chart.
4 lipca 1994 roku ukazał się drugi album zespołu pt. Music for the Jilted Generation. Album zadebiutował na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii, a jego łączna sprzedaż w tym kraju wynosi 813 265 egzemplarzy[3].
Trzeci album studyjny The Fat of the Land wydany w czerwcu 1997 roku, osiągnął wielki komercyjny sukces, stając się numerem 1 w dwunastu krajach. Krążek promowały trzy single „Firestarter”, „Breathe” oraz „Smack My Bitch Up”, z których wszystkie stały się hitami. Album zyskał uznanie krytyków i do 2019 roku rozszedł się w ponad 10 milionach kopii na całym świecie[4].
Czwarty album Always Outnumbered, Never Outgunned pomimo sukcesu komercyjnego jaki odniósł w pierwszych dniach premiery, był najsłabiej sprzedającym się wydawnictwem ze wszystkich dotąd wydanych przez The Prodigy. Został również słabo oceniony przez krytyków, którzy zarzucali mu odejście od stylu znanego w poprzednich albumach[5].
Wydany 20 lutego 2009 roku piąty album Invaders Must Die zyskał znacznie większą popularność niż poprzednia płyta, a jego łączna sprzedaż przekroczyła 1 300 000 egzemplarzy na całym świecie[6].
The Day Is My Enemy miał swoją premierę 30 marca 2015 roku. Album uzyskał w Wielkiej Brytanii status złotej płyty.
No Tourists to siódmy album grupy, wydany 2 listopada 2018 roku, jest ostatnim albumem The Prodigy nagranym z udziałem wokalisty Keitha Flinta przed jego śmiercią w marcu 2019 roku[7]. No Tourists zadebiutował na pierwszym miejscu notowania UK Albums Chart, stając się siódmym z rzędu albumem The Prodigy, który tego dokonał[8].
Albumy studyjne
Kompilacje
Albumy koncertowe
Minialbumy
Albumy wideo
Single
Teledyski
Przypisy
Linki zewnętrzne
Albumy studyjne |
|
---|
Minialbumy |
|
---|
Albumy koncertowe |
|
---|
Kompilacje |
|
---|
Single |
|
---|
Albumy wideo |
|
---|
Powiązane |
|
---|