Drugi rząd Jean-Marca Ayraulta – 36. rząd V Republiki Francuskiej funkcjonujący od czerwca 2012 do marca 2014. Funkcję prezydenta w tym okresie pełnił François Hollande. Zastąpił pierwszy rząd tegoż premiera, a sam został zastąpiony przez rząd Manuela Vallsa. W skład gabinetu wchodzili przedstawiciele Partii Socjalistycznej, a także Europy Ekologii – Zielonych i Lewicowej Partii Radykalnej.

18 czerwca 2012, po zwycięskich dla lewicy wyborach parlamentarnych do Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji, premier Jean-Marc Ayrault podał się do dymisji (zgodnie z klasyczną procedurą powyborczą). Tego samego dnia otrzymał od prezydenta ponowną nominację z misją utworzenia drugiego gabinetu^[1]. 21 czerwca 2012 powołano skład gabinetu^[2][3].

31 marca 2014 w wyniku przegranych przez socjalistów wyborów lokalnych Jean-Marc Ayrault podał się do dymisji, która została przyjęta. Prezydent François Hollande tego samego dnia na stanowisko premiera desygnował dotychczasowego ministra spraw wewnętrznych Manuela Vallsa^[4].

Ministrowie

• Premier: Jean-Marc Ayrault
• Minister spraw zagranicznych: Laurent Fabius
• Minister edukacji narodowej: Vincent Peillon
• Minister sprawiedliwości, strażnik pieczęci: Christiane Taubira
• Minister gospodarki i finansów: Pierre Moscovici
• Minister spraw społecznych i zdrowia: Marisol Touraine
• Minister równości terytoriów: Cécile Duflot
• Minister spraw wewnętrznych: Manuel Valls
• Minister handlu zagranicznego: Nicole Bricq
• Minister odnowy produkcji: Arnaud Montebourg
• Minister ekologii, zrównoważonego rozwoju i energii: Delphine Batho (do lipca 2013), Philippe Martin (od lipca 2013)
• Minister pracy, zatrudnienia, kształcenia zawodowego i dialogu społecznego: Michel Sapin
• Minister obrony: Jean-Yves Le Drian
• Minister kultury i komunikacji: Aurélie Filippetti
• Minister szkolnictwa wyższego i badań naukowych: Geneviève Fioraso
• Minister praw kobiet, rzecznik prasowy rządu: Najat Vallaud-Belkacem
• Minister rolnictwa: Stéphane Le Foll
• Minister reformy państwa, decentralizacji i służb publicznych: Marylise Lebranchu
• Minister ds. terytoriów zamorskich: Victorin Lurel
• Minister ds. rzemiosła, handlu i turystyki: Sylvia Pinel
• Minister sportu i młodzieży: Valérie Fourneyron

Ministrowie delegowani (podlegli innym ministrom)

• Ds. budżetu: Jérôme Cahuzac (do marca 2013, gdy podał się dymisji ze względu na skandal z uchylaniem się od podatków^[5]), Bernard Cazeneuve (od marca 2013)
• Ds. rozwoju edukacji: George Pau-Langevin
• Ds. relacji z parlamentem: Alain Vidalies
• Ds. miast: François Lamy
• Ds. spraw europejskich: Bernard Cazeneuve (do marca 2013), Thierry Repentin (od marca 2013)
• Ds. osób starszych: Michèle Delaunay
• Ds. gospodarki społecznej i solidarności: Benoît Hamon
• Ds. rodziny: Dominique Bertinotti
• Ds. osób niepełnosprawnych i przeciwdziałaniu wykluczeniom: Marie-Arlette Carlotti
• Ds. rozwoju: Pascal Canfin
• Ds. kształcenia zawodowego: Thierry Repentin
• Ds. Frankofonii: Yamina Benguigui
• Ds. transportu i gospodarki morskiej: Frédéric Cuviller
• Ds. małych i średnich przedsiębiorstw, innowacji i cyfryzacji: Fleur Pellerin
• Ds. kombatantów: Kader Arif
• Ds. decentralizacji: Anne-Marie Escoffier
• Ds. rolnictwa i żywności: Guillaume Garot
• Ds. Francuzów poza granicami kraju: Hélène Conway-Mouret

• Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).