Córka kolejarza i działacza związkowego oraz nauczycielki. W młodości mieszkała w Montereau-Fault-Yonne, a do rodzinnego miasta powróciła na początku lat 90. Studiowała urbanistykę na École supérieure des sciences économiques et commerciales, ukończyła też studia w zakresie geografii. W 2001 wstąpiła do partii Zielonych, a w 2003 weszła w skład władz tego ugrupowania. W 2005 została wybrana na stanowisko rzecznika partyjnego. W 2006 zastąpiła Yanna Wehrlinga na stanowisku sekretarza generalnego Zielonych.
16 maja 2012, po zwycięstwie François Hollande’a w wyborach prezydenckich i powołaniu przez niego nowego rządu, została ministrem równości terytorialnej i mieszkalnictwa w gabinecie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[5]. Uzyskała następnie mandat poselski w wyborach do Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji przeprowadzonych w kolejnym miesiącu[6]. Po dokonanej 21 czerwca 2012 rekonstrukcji pozostała w drugim gabinecie tego samego premiera na dotychczasowym stanowisku[7], rezygnując wkrótce z kierowania swoim ugrupowaniem (na funkcji tej zastąpił ją Pascal Durand). W 2014 zakończyła urzędowanie na stanowisku ministra.
W 2018 wycofała się z aktywności politycznej, stanęła na czele francuskiego oddziału organizacji Oxfam[8].
_(cropped).JPG)