Dolina Szczęścia – polska komedia obyczajowa z 1983 roku w reżyserii Krzysztofa Nowaka.
Fabuła
Do domu wczasowego „Dolina szczęścia” mieszczącego się w tajemniczym zamku w górach przybywają wczasowicze. Jest wśród nich młody intelektualista Artur, któremu najłatwiej porozumieć się z dziećmi, a w kontaktach z kobietami krępuje go nieśmiałość. W grupie jest też Kazik, skuteczny uwodziciel kobiet, o manierach cinkciarza, piękna rozwódka Basia oraz hrabia Woyciechowski. W tajemniczej scenerii rozgrywają się dziwne wydarzenia. Po pewnym czasie kierowniczka ogłasza koniec turnusu ze względu na brak żywności i funduszy. Wczasowicze protestują, a w nocy okazuje się, że cały personel "Doliny szczęścia" niespodziewanie zniknął. Wczasowicze przeszukują cały zamek, aż wkrótce odkrywają piękną Salę Księżycową i na przekór mrozom i głodowi postanawiają zostać. W zimową noc wysyłają Artura by szukał pomocy.
Plenery
Większość scen filmu została nakręcona w zamku Czocha, w obecnym województwie dolnośląskim, i jego okolicach[1].
Obsada
Przypisy
Linki zewnętrzne