Dolina Kryta

Górna część Doliny Krytej i Doliny Długiej
Widok z Bobrowca

Dolina Kryta – dolina będąca bocznym, zachodnim odgałęzieniem Doliny Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Jej wylot znajduje się nieco poniżej polany Huciska[1], sama zaś kręta dolina ciągnie się aż pod Furkaskę (1491 m) w granicznym polsko-słowackim grzbiecie zbiegającym od Bobrowca na północ. Od sąsiedniej na południe Doliny Długiej oddzielona jest niewysokim, lesistym grzbietem Pośrednie. Od północnej strony jej zbocza tworzy grzbiet z Tyrałową Czubą (1401 m) i Krytą Czubą (1246 m), za którym znajdują się Wielkie Koryciska. Dnem spływa potok będący dopływem Chochołowskiego Potoku[2].

Dolinę Krytą porasta las. U jej wylotu znajduje się niewielka Kryta Polana. Pod szczytem Tyrałowej Czuby znajduje się polana Tyrałówka. Obydwie te polany wchodziły w skład Hali Krytej, nazywanej także Halą Krytą – Koryciska – Tyrałówka[3]. W dolinie, na przełomie XVIII i XIX wieku z czerwonych wapieni reglowej jury wydobywano rudy kwarcowo-hematytowe[4]. M.in. rośnie tutaj ostrożeń głowacz – roślina w Polsce występująca tylko w Karpatach i to rzadko[5].

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  3. ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  4. ↑ Maria Baścik (red.), Dolina Kościeliska, Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2014, ISBN 978-83-61788-85-0.
  5. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.