Dolina Białki (Natura 2000)

Dolina Białki
kod: PLH120024
Ilustracja
Przełom Białki – widok z Obłazowej
obszar mający znaczenie dla Wspólnoty
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Mezoregion

Kotlina Orawsko-Nowotarska, Pogórze Spisko-Gubałowskie

Data utworzenia

2009

Powierzchnia

716,03 ha

Obszary chronione

1 rezerwat przyrody

Położenie na mapie gminy Bukowina Tatrzańska
Mapa konturowa gminy Bukowina Tatrzańska, u góry znajduje się punkt z opisem „Dolina Białki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dolina Białki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dolina Białki”
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dolina Białki”
Ziemia49°23′27,600″N 20°06′33,120″E/49,391000 20,109200

Dolina Białki (PLH120024) – specjalny obszar ochrony siedlisk, aktualnie obszar mający znaczenie dla Wspólnoty, obejmujący rzekę Białkę od ujścia Jaworowego Potoku do ujścia do Jeziora Czorsztyńskiego. Tak ujęty obszar zajmuje powierzchnię 716,03 ha[1].

Obszar leży na terenie gmin: Nowy Targ, Łapsze Niżne i Bukowina Tatrzańska, niemal w całości w granicach Południowomałopolskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Na terenie obszaru „Dolina Białki” znajduje się 1 rezerwat przyrody: Przełom Białki pod Krempachami.

Typy siedlisk przyrodniczych

Występują tu następujące typy siedlisk z załącznika I dyrektywy siedliskowej:

Fauna i flora

Wśród gatunków z załącznika II występuje tu kumak górski Bombina variegata[1].

Występują tu także bardzo liczne gatunki roślin objęte ochroną gatunkową, m.in.:

Przypisy

  1. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 3 kwietnia 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dolina Białki (PLH120024) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1018)

Bibliografia

  • Dolina Białki. pp. 59-63. W: Perzanowska J., Grzegorczyk M. (red.). Obszary Natura 2000 w Małopolsce. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków 2009. ISBN 978-83-61191-16-2

Linki zewnętrzne