Lokalizacja ławicy Dogger Bank na Morzu Północnym.
Dogger Bank (Ławica Dogger ) – rozległa ławica na Morzu Północnym , rozciągająca się od wybrzeży Wielkiej Brytanii po Półwysep Jutlandzki . Jej powierzchnia wynosi ok. 17 600 km², długość około 260 km, szerokość 30-60 km, głębokość od 13 do 37 m[1] .
W okresie ostatniego zlodowacenia ławica Dogger stanowiła część lądu stałego – tzw. Doggerlandu , łączącego Wielką Brytanię z Europą kontynentalną . Na obszarze ławicy znajdowane są szczątki dużych ssaków lądowych (mamutów , nosorożców włochatych ) i narzędzia paleolitycznych łowców.
Ławica Dogger była miejscem kilku bitew morskich. W 1696 roku podczas wojny palatynackiej eskadra francuska zaskoczyła na Dogger Bank konwój holenderski , niszcząc eskortę i paląc znaczną część statków handlowych. W 1781 zaciekłą, ale nierozstrzygniętą bitwę stoczyły eskadry brytyjska i holenderska . W 1904 miał miejsce incydent na Dogger Bank . W 1915 roku, podczas I wojny światowej , rozegrała się tu pomiędzy flotą niemiecką i brytyjską zwycięska dla Anglików bitwa na Dogger Bank .
Jest znana z intensywnego połowu ryb, głównie dorszy , śledzi , płastug i innych. Eksploatuje się tu również gaz ziemny .
Przypisy