Danuta Saul-Kawka
| Data i miejsce urodzenia
|
1947
Wambierzyce
|
| Data śmierci
|
5 lipca 2019
|
| Narodowość
|
polska
|
| Język
|
polski
|
| Dziedzina sztuki
|
literatura, poezja
|
| Epoka
|
XX, XXI w.
|
| Odznaczenia
|
|
Danuta Saul-Kawka (ur. 1947 w Wambierzycach[1], zm. 5 lipca 2019) – polska poetka, prozatorka, publicystyczka[1] i działaczka samorządowa (dwie kadencje)[1][2].
Życiorys
Danuta Saul-Kawka debiutowała w 1969 podczas VII Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej (Polanica-Zdrój). Swoje utwory publikowała między innymi w antologiach i almanachach jak również w prasie: „Informatorze Kulturalnym Województwa Wałbrzyskiego”, „Kulturze Dolnośląskiej”, „Roczniku Świdnickim”, „Trybunie Wałbrzyskiej” „Tygodniku Kulturalnym”, „Współczesności” i „Życiu Literackim[1]”. Była także laureatką turniejów poetyckich w tym zdobywczynią „Złotego Pióra” podczas VIII Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej (Polanica-Zdrój, 1970), jak również kilkakrotnie laureatką Turnieju o „Złotą Lampkę Górniczą” w Wałbrzychu (1971 – III nagroda; 1972 – II nagroda; 1974 – III nagroda; 1975)[1] i w konkursie o „Złoty Liść Dębu” podczas Wałbrzyskich Ścieżek Literackich. Piastowała również dwie kadencje funkcje radnej Świdnicy[2].
W 2005 za działalność społeczną została uhonorowana Orderem Uśmiechu[3][4].
Jej mężem był poeta i prozaik Franciszek Kawka[5].
Publikacje
- *** [bez tytułu] (Wojewódzki Dom Kultury, Wałbrzych 1977)[2][1]
- Czasu jak na listek (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, 1981; ISBN 83-04-00679-0)
Przypisy
