Czesław Wawrzyniak

Czesław Wawrzyniak
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1937
Kunowo

Data i miejsce śmierci

2 marca 2019
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1956–1992

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Stanowiska

Szef Wojskowych Służb Informacyjnych

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Czesław Wawrzyniak (ur. 13 kwietnia 1937 w Kunowie, zm. 2 marca 2019 w Warszawie) – polski kontradmirał, dyplomata, inżynier techniki nawigacji.

W okresie od 1956 do 1992 roku służył w Siłach Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnił służbę jako: morski oficer pokładowy okrętów torpedowych, oficer zabezpieczenia chemicznego, dyplomata, żołnierz służby specjalnej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rzeczypospolitej Polskiej prowadzącej wywiad wojskowy. Kadm. Wawrzyniak większy okres służby spędził w Zarządzie II Sztabu Generalnego WP, a w latach 1991–1992 kierował jako szef Wojskowymi Służbami Informacyjnymi.

Wykształcenie

Czesław Wawrzyniak urodził się 13 kwietnia 1937 roku w Kunowie, będąc synem Józefa i Anny. W 1956 roku został podchorążym na Wydziale Pokładowym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, który ukończył w 1960 roku, uzyskując tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego. Jest również absolwentem Kursu Oficerów Zabezpieczania Chemicznego w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej. W 1965 roku odbył specjalistyczne przeszkolenie w Ośrodku Szkolenia Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a w 1976 roku ukończył Podyplomowe Studium Służby Zagranicznej w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Służba wojskowa

Na pierwsze stanowisko służbowe został skierowany do 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni, gdzie objął stanowisko pomocnika dowódcy okrętu na kutrze torpedowym projektu 183 KT-85. W 1962 roku wyznaczono go oficerem zabezpieczenia chemicznego 3 Brygady Kutrów Torpedowych, a od 1963 do 1965 roku był pomocnikiem kierownika Ośrodka Analizy i Powiadamiania o Skażeniach Szefostwa Wojsk Chemicznych w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni. Następnie służył jako instruktor w Studium Obrony przed Bronią Masowego Rażenia Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej.

W 1965 roku został oficerem w Zarządzie II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie[1]. Od 1970 roku zajmował stanowisko rzeczoznawcy ds. morskich w Attachacie Wojskowym przy Ambasadzie PRL w Paryżu. Następnie w latach 1975–1979 był na stanowisku starszego oficera. W okresie 1979–1983 Kmdr por. Wawrzyniak był attaché wojskowym przy Ambasadzie PRL w Rzymie. W latach 1983 do 1987 komandor pełnił stanowisko szefa Oddziału Europejskiego Z II SG WP (lata 1984–1987). Z tego stanowiska został przeniesiony do rezerwy. W 1990 roku wiceadm. Piotr Kołodziejczyk powołał go do służby czynnej i wyznaczył szefem Gabinetu Ministra Obrony Narodowej. W latach 1991–1992 kadm. Czesław Wawrzyniak był pierwszym Szefem Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych w Warszawie, po czym przeszedł w stan spoczynku.

Awansował na kolejne stopnie oficerskie:

Odznaczenia

Śmierć

Zmarł 2 marca 2019 roku w Warszawie[2].

Przypisy

Bibliografia