Czesław Radwański

Czesław Radwański
Data i miejsce urodzenia

6 września 1957
Jurowce

Obywatelstwo

Polska

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Czesław Radwański (ur. 6 września 1957 w Jurowcach) – polski hokeista. Wychowanek i wieloletni zawodnik Stali Sanok i STS Sanok. Trener i działacz hokejowy.

Ojciec Macieja (ur. 1978) i Michała (ur. 1980), także hokeistów.

Kariera

Jako uczeń Szkoły Podstawowej nr 4 w Sanoku uczestniczył w szkolnym turnieju hokeja na lodzie, gdzie jego talent wypatrzył trener Edward Pilszak. Został wychowankiem klubu Stal Sanok. Był trenowany przez Stefana Tarapackiego[1]. Jako jeden z nielicznych zawodników II-ligowych uzyskał pierwszą klasę sportową, przyznaną przez Polski Związek Hokeja na Lodzie. W sezonie 1975/1976 Stal Sanok odniosła historyczny sukces w roku 30-lecia historii klubu, wygrywając II ligę Grupę Południową i uzyskując awans do I ligi, najwyższej polskiej klasy rozgrywkowej. W zwycięskiej edycji II ligi wraz z nim w pierwszym ataku drużyny występowali Jan Paszkiewicz i Tadeusz Garb[2][3][4][5]. W sezonie II ligi 1981/1982 w meczu 29 listopada 1981 zdobył siedem goli w meczu z Chemikiem Kędzierzyn-Koźle w Sanoku (wynik meczu 26:1)[6]. W połowie 1984 decyzją Wydziału Szkolenia PZHL za swoje wyniki w sezonie 1983/1984 otrzymał I klasę sportową[7]. W sezonie 1986/1987 był najlepszym strzelcem drużyny i pierwszym w klasyfikacji kanadyjskiej (40 punktów za 23 gole i 17 asyst)[8][9]. W 1988 przerwał karierę[10]. Przez 2,5 roku przebywał w USA. Po powrocie nadal występował w Stali Sanok i był jednym z założycieli jego kontynuatora, STS Sanok, w tym zasiadł w zarządzie nowego klubu[11]. Po trzech latach ponownej przerwy znów wznowił karierę. W sezonie 1991/1992 II ligi wywalczył z zespołem awans do I ligi.

Był jedynym zawodnikiem sanockiego klubu, który dwukrotnie awansował z zespołem do I ligi oraz zagrał w historycznie pierwszym sezonie I ligi 1976/1977 oraz po 16 latach w drugim sezonie 1992/1993; jednocześnie zdobył pierwszego gola dla drużyny z Sanoka 8 września 1992[12][13][14][15]. Następnie strzelił gola także w drugim meczu w Sanoku z mistrzem Polski Unią Oświęcim (1:3)[16] i w trzecim wygranym w Toruniu 1:6[17]. Po sezonie w 1993 zakończył karierę[18][19]. W edycji ligi 1993/1994 był asystentem trenera Władimira Mielenczuka[20].

Był reprezentantem Polski do lat 17 (podczas turnieju mistrzostw Europy juniorów w Ostrawie), do lat 18, do lat 19 1976 (turniej w Czechosłowacji[21]) i do lat 20 (podczas turnieju mistrzostw świata). Był kadrowiczem kadry Polski młodzieżowców, powoływany w grudniu 1975[22] (w kontrolnym spotkaniu w Nowym Targu zdobył gola w wygranym przez kadrę meczu z ŁKS Łódź, pokonując bramkarza Walerego Kosyla[23][24], w czerwcu 1976 w Giżycku[25][26], kadrowiczem kadry do lat 20[27][28] oraz seniorskiej drugiej kadry Polski (wraz z nim inny zawodnik drużyny, Jan Paszkiewicz)[29].

Po zakończeniu kariery hokejowej był dwukrotnie trenerem sanockiego klubu 1994–1995 (STS Sanok) i 2002–2003 (KH Sanok). Od 1995 był asystentem trenera Władimira Katajewa. W strukturze kontynuatora STS, Sanockim Klubie Hokejowym (SKH) był trenerem grup młodzieżowych[30] oraz zasiadał w zarządzie[31]. W 2002 był w komitecie założycielskim stowarzyszenia Klub Hokejowy Sanok[32].

29 kwietnia 1998 otrzymał Nagrodę Miasta Sanoka I stopnia za rok 1997 w dziedzinie sportu i turystyki za duży wkład w pracy wychowawczej, instruktorskiej z młodzieżą, jak również wysokie osiągnięcia w pracy trenerskiej hokeistów[33][34][35].

Bez powodzenia ubiegał się o mandat Rady Miasta Sanoka w wyborach samorządowych z 1998 startując z listy Samorządowego Komitetu Wyborczego Ziemi Sanockiej[36][37], a w wyborach samorządowych 2002 kandydując z listy Komitet Wyborczy Stowarzyszenia Ruch Samorządowy Ziemi Sanockiej[38][39].

Sukcesy

Klubowe

Przypisy

  1. ↑ Sport. Po awansie hokeistów Stali Sanok do ekstraklasy. „Nowiny”, s. 1, Nr 55 z 9 marca 1976. 
  2. ↑ Marian Struś. O tytuł najskuteczniejszego. Liderzy nie tracą impetu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 12, Nr 22-23 (41-42) z 1-15 grudnia 1975. 
  3. ↑ Stal Sanok – Cracovia 7:5 i 6:6. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 45 z 10 listopada 1975. 
  4. ↑ Hokeiści Stali Sanok mistrzami na półmetku II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 47 z 24 listopada 1975. 
  5. ↑ 26 bramek hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 19 z 1 marca 1976. 
  6. ↑ Ostre strzelanie na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 47 z 30 listopada 1981. 
  7. ↑ Marian Struś. Sprintem. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 23 (314) z 10-20 sierpnia 1984. 
  8. ↑ Józef Ząbkiewicz. Cz. Radwański – królem strzelców. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 12 (411) z 20-30 kwietnia 1987. 
  9. ↑ Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz, 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001, Sanok 2001, s. 234.
  10. ↑ Józef Ząbkiewicz. Hokeiści czekają na lód i rozgrywki. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 23 (458) z 10-20 sierpnia 1988. 
  11. ↑ Tadeusz Szylar. Ratownicy sanockiego hokeja. „Nowiny”, s. 5, Nr 197 z 10 października 1991. 
  12. ↑ Tadeusz Szylar. STS jednak wystartuje. Rusza hokejowa ekstraklasa. „Nowiny”, s. 5, Nr 173 z 3 września 1992. 
  13. ↑ Roman Rybicki. Sport. Pierwsze koty za płoty... STS Sanok – Naprzód Janów 2:3. „Nowiny”, s. 2, Nr 177 z 9 września 1992. 
  14. ↑ Włodzimierz Sowiński. Hokejowa inauguracja. Z wysokiego „C”. „Trybuna Robotnicza”, s. 8, Nr 210 (167355) z 9 września 1992. 
  15. ↑ Zbigniew Pałys. 18 sekund, które wstrząsnęły Naprzodem. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 12, Nr 37 (69) z 16 września 1992. 
  16. ↑ Roman Rybicki. Sport. W Sanoku pachniało sensacją. STS Sanok – Unia Oświęcim 1:3. „Nowiny”, s. 2, Nr 182 z 16 września 1992. 
  17. ↑ Marek Pomykała. I liga hokej. Zwycięskie 6:1 w Toruniu. „Nowiny-Stadion”, s. 2, Nr 38 z 21 września 1992. 
  18. ↑ Już trenują. „Tygodnik Sanocki”, s. 14, Nr 5 (88) z 21 kwietnia 1993. 
  19. ↑ Sanocki sport w 1993 roku. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, Nr 1 (113) z 7 stycznia 1994. 
  20. ↑ Maciej Pielech. Polegli, ale po walce. „Tygodnik Sanocki”, s. 14, Nr 16 (99) z 22 września 1993. 
  21. ↑ Sport. Atrakcje najbliższych dni. Hokejowy turniej o Puchar „Autosanu”. „Nowiny”, s. 2, Nr 70 z 26 marca 1976. 
  22. ↑ Marian Struś. Z ostatniej chwili. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, Nr 26 (45) z 18 grudnia 1975. 
  23. ↑ Marian Struś. Coraz głośniej o sanockich sportowcach. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 2 (47) z 15-31 stycznia 1976. 
  24. ↑ Adam Warzocha, Roman Rybicki. Hokeiści Stali Sanok w I lidze! Ozdobną czcionką. „Nowiny-Stadion”, s. 1, 7, Nr 60 z 15 marca 1976. 
  25. ↑ Paszkiewicz i Radwański w kadrze Polski. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 13 (58) z 1-15 lipca 1976. 
  26. ↑ Marian Struś. Nasi kadrowicze. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 14 (59) z 15-30 lipca 1976. 
  27. ↑ Czesław Radwański w kadrze. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 23 (68) z 1-15 grudnia 1976. 
  28. ↑ Depesze. „Nowiny”, s. 2, Nr 286 (8774) z 16 grudnia 1976. 
  29. ↑ Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Czesław Radwański, drugi trener STS. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, Nr 8 (120) z 25 lutego 1994. 
  30. ↑ Piotr Wacławski. Walne w SKH. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (473), s. 14, 1 grudnia 2000. 
  31. ↑ Dane osoby: Radwański Czesław, 59 lat (ur. 1957). infoveriti.pl. [dostęp 2016-09-11].
  32. ↑ Krajowy Rejestr Sądowy: Klub Hokejowy Sanok, numer KRS 0000126751
  33. ↑ Jolanta Ziobro. Nagrody Miasta Sanoka AD 1997. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (339), s. 1, 8 maja 1998. 
  34. ↑ Zbigniew Osenkowski, Kalendarium sanockie 1995-2000, Rocznik Sanocki Tom VIII – Rok 2001, Sanok 2001, s. 347.
  35. ↑ Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 124. ISBN 83-909787-3-3.
  36. ↑ Kandydaci do Rady Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 7, 18 września 1998. 
  37. ↑ Jak głosowaliśmy? Kandydaci do Rady Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 9, 16 października 1998. 
  38. ↑ Kandydaci do Rady Miasta Sanoka – wybory 2002. „Tygodnik Sanocki”. Nr 40 (569), s. I, 4 października 2002. 
  39. ↑ Wybory do rady gminy: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Gmina Sanok, powiat sanocki, województwo podkarpackie. Komitet Wyborczy Stowarzyszenia Ruch Samorządowy Ziemi Sanockiej. Okręg wyborczy nr 2. wybory2002.pkw.gov.pl. [dostęp 2014-07-27].

Bibliografia