Czapa lodowa[1][2] – forma lodowca o kształcie zbliżonym do kopuły, opadającym na zewnątrz od swojego środka pod wpływem grawitacji. Czapy przykrywają szczyty górskie lub wyspy w sposób całkowity. Formę, w której np. wierzchołek góry "przebija się" przez lód, nazywa się nunatakiem[3].
Czapy lodowe są zwykle większe od pól lodowych, jednak mniejsze niż 50 000 km²[4][5]. Formy większe nazywane są lądolodami. Od tej reguły istnieją jednak wyjątki: często niektóre lodowce o większej powierzchni nadal nazywane są czapami lodowymi. Istnieje również termin polarnej czapy lodowej, dotyczący lodowców na dużych szerokościach geograficznych, a więc w wypadku Ziemi w Arktyce i Antarktyce.