Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie
Otoczenie kościoła św. Wawrzyńca – widoczne nieliczne nagrobki.
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Miejscowość
|
Warszawa
|
| Adres
|
ul. Wolska 140
|
| Typ cmentarza
|
wyznaniowy
|
| Wyznanie
|
rzymskokatolickie
|
| Stan cmentarza
|
nieczynny
|
| Data otwarcia
|
ok. 1610
|
| Data ostatniego pochówku
|
1944
|
| Data likwidacji
|
1923
|
Położenie na mapie Warszawy  Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie |
Położenie na mapie Polski  Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie |
 52°13′38″N 20°56′38″E/52,227222 20,943889
|
Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie – nieczynny cmentarz katolicki znajdujący się przy ul. Wolskiej 140 w warszawskiej dzielnicy Wola.
Historia
Powstał jako parafialny cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca, kiedy to na początku XVII wieku erygowano parafię. W 1656 pochowano na nim ofiary walk ze Szwedami podczas potopu szwedzkiego. Cmentarz został uszkodzony podczas oblężenia Warszawy w 1794. Kolejnych uszkodzeń cmentarz doznał podczas Obrony Reduty Wolskiej w 1831. Poległych w rezultacie walk żołnierzy obu stron, wraz z generałem Józefem Sowińskim, pochowano na cmentarzu.
W 1834, wraz z przekształceniem kościoła w cerkiew, cmentarz utracił charakter nekropolii katolickiej.
W 1921, dwa lata po przywróceniu kościołowi jego statusu, odgraniczono cmentarz przykościelny od powstałego po sąsiedzku w 1836 cmentarza prawosławnego. W 1923 cmentarz został zamknięty dla pochówków, lecz zrobiono wyjątek dla zmarłego w 1929 proboszcza Witolda Prądzyńskiego, który przyczynił się do odbudowy kościoła po zniszczeniach z czasu I wojny światowej.
Na początku lat 30. ekshumowano i przeniesiono do części środkowej i wschodniej cmentarza prawosławnego ciała 50 zmarłych tego wyznania m.in. Sokrata Starynkiewicza i Siergieja Muchanowa[1].
Cmentarz był miejscem walk podczas kampanii wrześniowej oraz Rzezi Woli w sierpniu 1944. Znajdują się na nim 3 mogiły żołnierzy III batalionu 40. Pułku Piechoty Dzieci Lwowskich i masowa mogiła około 1500 ofiar zbrodni niemieckich, których śmierć upamiętnia tablica ustawiona w piątą rocznicę wydarzeń.
Przypisy
- ↑ Piotr Paszkiewicz, Michał Sandowicz: Wolski cmentarz prawosławny w Warszawie. Przewodnik. Warszawa: Komisja Opieki nad Zabytkami przy Metropolii Prawosławnej, 1990, s. 8–9.
Bibliografia
| Komunalne |
|
|---|
| Wojenne |
|
|---|
| Rzymskokatolickie |
|
|---|
| Starokatolickie |
|
|---|
| Ewangelickie |
|
|---|
| Prawosławne |
|
|---|
| Żydowskie |
|
|---|
| Karaimskie |
|
|---|
| Muzułmańskie |
|
|---|
| Inne |
|
|---|
![]()
