Cmentarz prawosławny w Korchowie (stary)

Cmentarz prawosławny w Korchowie
Ilustracja
Zniszczony grób z 1884
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Korchów Pierwszy

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

prawosławne

Stan cmentarza

zdewastowany

Liczba kwater cmentarnych

brak podziału

Data otwarcia

do 1873

Data ostatniego pochówku

do 1915

Położenie na mapie gminy Księżpol
Mapa konturowa gminy Księżpol, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Korchowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Korchowie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Korchowie”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Korchowie”
Ziemia50°22′51″N 22°47′09″E/50,380833 22,785833
Multimedia w Wikimedia Commons

Cmentarz prawosławny w Korchowie – zniszczona nekropolia prawosławna w Korchowie, założona najprawdopodobniej w latach 70. XIX w.

Historia i opis

Pierwszy prawosławny, następnie unicki cmentarz powstał przy cerkwi parafialnej w Korchowie, która jest wzmiankowana źródłowo po raz pierwszy w 1531. Świątynia znajdowała się na obecnym terenie szkoły w Korchowie. Aktualnie w miejscu pierwotnego cmentarza znajduje się nowa nekropolia, użytkowana od początku XX wieku[1].

Cmentarz wytyczono w latach 70. XIX w., jeszcze przed likwidacją unickiej diecezji chełmskiej; najstarszy zachowany na nim nagrobek datowany jest na r. 1873. Był użytkowany do początku XX wieku, gdy prawosławni ponownie zaczęli użytkować dawną nekropolię[1]. W okresie, gdy ludność prawosławna przebywała na bieżeństwie (1915–1918), zarówno cerkiew, jak i cmentarz podupadły[2]. Część nekropolii zamieniono w pastwisko, przez co pierwotne granice cmentarza nie są możliwe do ustalenia. Zachowane nagrobki są w większości porozbijane i przewrócone[1]. W latach 80. XX wieku na terenie nieużytkowanej nekropolii wzniesiona została kaplica rzymskokatolicka[2].

Na początku lat 90. XX wieku na cmentarzu przetrwały fragmenty ok. 20 kamiennych nagrobków, z czego tylko dwa, uszkodzone, nadal stały, pozostałe leżały na ziemi, częściowo zasypane ziemią i rozbite. Jeden ze stojących nagrobków ma postać pnia drzewa z inskrypcją na zwoju. Zachowane fragmenty pomników to jedna pozioma płyta, prostopadłościenne postumenty, płyty dekorowane gzymsami uskokowymi oraz trójkątnymi tympanonami, z inskrypcjami cerkiewnosłowiańskimi. Teren porastają jesiony, jabłonie oraz krzewy śnieguliczki, czarnego bzu i grabiny[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d D. Kawałko, Cmentarze..., ss. 113–114.
  2. ↑ a b G. J. Pelica, Ślady wyrwane z zapomnienia, Przegląd Prawosławny, nr 12 (258), grudzień 2006.

Bibliografia

  • Kawałko D., Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.