Wieś położona jest w środkowo-wschodniej części Pogórza Wiśnickiego. W krajobrazie dominują niskie i łagodne wzgórza. Wyróżnia się wśród nich znajdująca się na granicy z wsią BorównaKobyla Góra (364 m n.p.m.)[9].
Wszystkie płynące przez wieś potoki spływają do Leksandrówki, będącej lewobrzeżnym dopływem Uszwicy (zlewnia Dunajca)[9].
Zarys historii
Pod koniec XVI w. mieszkało tu trzech ariańskich szlachciców. Jeden z nich, Sebastian Sieradzki, najechał i złupił dom oraz ogród plebański, a proboszcza Tomasza pobił[10]. W 1562 roku założono zbórbraci polskich. W roku 1585 wieś zakupił arianin Jan Przypkowski z Górnych Przytkowic, herbu Radwan[11].
Brak przemysłu, głównie tradycyjne rolnictwo oraz walory krajobrazowe i przyrodnicze zadecydowały o włączeniu terenu wsi do Wiśnicko-Lipnickiego Parku Krajobrazowego. Na Kobylej Górze według podań znajdować się miała w zamierzchłej przeszłości pogańska świątyniaSwaroga. Dużą atrakcją przyrodniczą wsi jest projektowany rezerwat przyrody Skałki Chronowskie – skałki wychodnie w szczytowych partiach Kobylej Góry.
↑Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2015 r. poz. 669).
↑Marian Gumowski: Herby miast polskich, Warszawa 1960.
↑ abRozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ abBocheński i Wielicki. Mapa turystyczna powiatów. Skala 1:70 000. Kraków: Małopolska Organizacja Turystyczna, 2004. ISBN 83-89007-41-X. Brak numerów stron w książce