Cerkiew św. Dymitra
obecnie kościół św. Dymitra

nr rej. 762 z dnia 5.09.1964[1]
kościół filialny
Elewacja południowa
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Leluchów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Muszynie
Wezwanie	św. Dymitra
Historia Data zakończenia budowy 1861 Aktualne przeznaczenie zaadaptowana na kościół rzymskokatolicki Poprzednie wyznanie Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie gminy Muszyna Leluchów, cerkiew
Położenie na mapie Polski Leluchów, cerkiew
Położenie na mapie województwa małopolskiego Leluchów, cerkiew
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego Leluchów, cerkiew
49°18′00,1″N 20°56′14,2″E/49,300028 20,937278
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew pw. św. Dymitra w Leluchowie – dawna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1861, znajdująca się w Leluchowie.

Po 1947 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Obecnie użytkowana jako kościół filialny parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Muszynie.

Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1964. Została włączona do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Cerkiew w Leluchowie została zbudowana w 1861. Pierwotnie była cerkwią parafialną greckokatolicką, natomiast obecnie istnieje jako kościół rektoralny rzymskokatolicki^[2]. Odnawiana w latach 1916–1917 oraz w drugiej połowie XX w.

• 
  Elewacja frontowa
• 
  Ikonostas
• 
  Widok ogólny

Świątynia drewniana konstrukcji zrębowej, trójdzielna. Składa się z nawy, zamkniętego prezbiterium, babińca i wieży.

Wewnątrz stropy płaskie. Na ścianach i stropach polichromia ornamentalna z początku XX w. Głównym elementem wyposażenia jest rokokowo-klasycystyczny ikonostas z XIX w. autorstwa A. i M. Bogdańskich, z niektórymi ikonami wykonanymi przez Viktorina Zompha.

Teren cerkwi otoczono murkiem kamiennym. Obok świątyni stoi nieduża drewniana dzwonnica słupowo-ramowa przykryta gontowym dachem namiotowym, ze ścianami do połowy pokryte gontem, powyżej ażurowe.

Cerkiew jest siedliskiem nietoperza podkowca małego, zagrożonego wyginięciem w Europie (kolonia liczy ok. 135 osobników)^[3].

• 
  Elewacja północna
• 
  Element wnętrza
• 
  Dzwonnica

• Paweł Kutaś Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce, wydawnictwo PROMO, wyd. pierwsze, str. 82-83; ISBN 978-83-60941-50-8
• Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 99, 100 ISBN 83-89188-08-2
• Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, ss. 238, 239 ISBN 978-83-60538-61-6