Centrum Chopinowskie
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Miejscowość
|
Warszawa
|
| Adres
|
ul. Tamka 44
|
| Typ budynku
|
biurowiec
|
| Architekt
|
Biuro Architektoniczne "Bolesław Stelmach i Partnerzy"
|
| Wysokość do dachu
|
ok. 23,5 m
|
| Kondygnacje
|
6
|
| Powierzchnia użytkowa
|
2200 m²
|
| Rozpoczęcie budowy
|
maj 2007
|
| Ukończenie budowy
|
1 marca 2010
|
Położenie na mapie Warszawy |
Położenie na mapie Polski |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego |
 52°14′11″N 21°01′21″E/52,236389 21,022500
|
Centrum Chopinowskie w Warszawie – ośrodek informacji chopinowskiej w Warszawie znajdujący się przy ul. Tamka 43.
Historia
2 kwietnia 2004 r. Minister Kultury Waldemar Dąbrowski oficjalnie ogłosił powołanie Centrum Chopinowskiego, którego stworzeniem miał zająć się Narodowy Instytut Fryderyka Chopina[1]. Instytut ten nabył działkę pod budowę Centrum w 2004 r. W dniu 9 lutego 2005 r. rozstrzygnięto międzynarodowy konkurs SARP na koncepcję architektoniczną Centrum, na który złożono 43 oferty. Wygrała koncepcja biura "Stelmach i Partnerzy Biuro Architektoniczne" z Lublina. Cytując jury, doceniono w tej koncepcji "niebanalność, ponadczasowość oraz dopasowanie do kontekstu architektonicznego miejsca"[2]. Uzyskanie pozwolenia na budowę trwało półtora roku. W kwietniu 2007 r. został rozstrzygnięty przetarg na budowę Centrum. Wygrała oferta Polimeksu-Mostostalu. Budowa została sfinansowana z budżetu państwa i funduszy unijnych. Budynek został oddany do użytku w marcu 2010 r.
Budynek powstał na działce znajdującej się naprzeciwko Zamku Ostrogskich, w którym mieści się Muzeum Chopina. Mają w nim siedziby instytucje i organizacje służące ochronie dziedzictwa kompozytora – Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, Międzynarodowa Fundacja im. Chopina, Międzynarodowa Federacja Towarzystw Chopinowskich, Polska Rada Muzyczna oraz Fundacja Wydania Narodowego Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina. Poza tym w budynku znajdują się: połączony z kawiarenką punkt informacji turystycznej, księgarnia, biblioteka, fonoteka i fototeka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina[3].
Architektura
Dolna część budynku została obłożona betonowymi prefabrykatami imitującymi fasadę stojącej tu wcześniej dwupiętrowej kamienicy z połowy XIX w. Górna część jest przeszklona.
Nagrody
Przypisy
