Córka Filipa (lub Feliksa) Węgrzyna i Małgorzaty z domu Kowalskiej. W 1940 r. wstąpiła do Tajnej Organizacji Wojskowej i przyjęła pseudonim „Teresa”. Pracowała przy sprawach związanych z sabotażem bakteriologicznym, po scaleniu TOW z Armią Krajową, pełniła funkcję łączniczki w grupie dywersyjnej „Anatol” Kedywu KG AK.
W powstaniu warszawskim walczyła w składzie Zgrupowania „Radosław”, gdzie pełniła funkcję łączniczki. Brała udział w walkach na Woli oraz Starym Mieście, gdzie została ranna. Po kapitulacji powstania znalazła się w niewoli niemieckiej, po rekonwalescencji została skierowana na roboty przymusowe w obozach Lerte, Lamsdorf i Flensburg. Z uwagi na stan zdrowia została zwolniona z niewoli w grudniu 1944 r.
Wiosną 1945 podjęła działalność w podziemiu antykomunistycznym. Była łączniczką Jana Mazurkiewicza „Radosława”, następnie kierowniczką wewnętrznej
sieci łączności. Przechowywała socjalny fundusz Obszaru Centralnego Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj oraz archiwum Zgrupowania „Radosław”. We wrześniu ujawniła się i pracowała w Komisji Likwidacyjnej AK w Warszawie oraz uczestniczyła w działalności środowisk kombatanckich.
15 stycznia 1949 r. została aresztowana przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego i oskarżona o nielegalną działalność. 31 października 1949 r. Wojskowy Sąd Rejonowy skazał ją na 10 lat więzienia. Karę odbywała w więzieniach w Fordonie oraz Wrocławiu. W listopadzie 1956 r. Sąd Wojewódzki dla m. st. Warszawy, po ponownym rozpatrzeniu jej sprawy, uniewinnił ją.
Pobyt w więzieniu odbił się negatywnie na jej zdrowiu psychicznym, w latach 1964-1977 musiała przechodzić leczenie szpitalne. Następnie mieszkała w Warszawie, działała w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Zmarła 26 października 1980 r. i została pochowana na cmentarzu na Bródnie (kwatera 6B-1-17)[1].
Odznaczenia i ordery
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 13015 (nadany rozkazem Dowódcy AK Nr 512/BP z 2 X 1944)
Elżbieta Zawacka (red.), Słownik biograficzny kobiet odznaczonych Orderem Wojennym Virtuti Militari, Toruń: Fundacja „Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek”, 2007, s. 58-59, ISBN 83-88693-20-4, OCLC749775073, Tom III.
Cecylia Piaskowska. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-03-22]. (pol.).
Piaskowska Cecylia. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowao. [dostęp 2022-03-22]. (pol.).
