Jego pierwsze cztery książki były adresowane do młodzieży (za Książę mgły otrzymał nagrodę Edebé – Premio Edebé de Literatura Infantil y Juvenil(inne języki)[2]). Kolejne cztery książki (Cień wiatru, Gra anioła, Więzień nieba oraz Labirynt duchów) stanowią tetralogię. Ich fabuła jest bardziej rozwinięta w stosunku do poprzednich, przez co są skierowane również do starszych czytelników. Powieść La sombra del Viento (Cień wiatru), wydana po raz pierwszy w 2001, została do 2008 przetłumaczona na ponad 45 języków i sprzedana w ponad 10 milionach egzemplarzy[3], m.in. w Niemczech, Brazylii, Danii, Francji, Włoszech, Finlandii, Portugalii, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Łacińskiej[4] i również w Polsce[5]. Była entuzjastycznie przyjęta przez czytelników i recenzentów[a], co znalazło wyraz w licznych wyróżnieniach[6] (zainicjowała „Zafonmanię”[7]).
↑Fragment recenzji, zamieszczonej w Hamburger Abendblatt (cyt. według wprowadzenia do książki Więzień nieba)[3]:
Czysta magia, nie ma innych słów, aby opisać tę powieść. Historia i pisarstwo, fabuła i temperament, postacie i charakter, wszystko we właściwych proporcjach. Trudno oprzeć się tym pięciuset urzekającym stronom pełnym napięcia. Twórczość pisarska Ruiza Zafona jest wyjątkowa jak uwodzicielski i zmysłowy aromat perfum, który unosi się przez długi czas.
↑ abcCarlos Ruiz Zafón; przekład: Katarzyna Okrasko i Carlos Marrodá Casas: Więzień nieba (zamiast wprowadzenia – fragmenty recenzji książek Carlosa Ruiza Zafóna). Warszawa: Warszawskie /Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2012, s. 1–8. ISBN 978-83-7758-185-8.
↑The Shadow of the Wind > Editions. [w:] Oficjalna strona internetowa 'Carlos Ruiz Zafón' [on-line]. www.carlosruizzafon.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
