Carabus victor
Carabus victor
|
Fischer, 1836
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty
|
Królestwo
|
zwierzęta
|
Typ
|
stawonogi
|
Gromada
|
owady
|
Rząd
|
chrząszcze
|
Podrząd
|
chrząszcze drapieżne
|
Rodzina
|
biegaczowate
|
Podrodzina
|
Carabinae
|
Plemię
|
Carabini
|
Podplemię
|
Carabina
|
Rodzaj
|
Carabus
|
(bez rangi)
|
Archicarabimorphi
|
Podrodzaj
|
(Archicarabus)
|
Gatunek
|
Carabus (Archicarabus) victor
|
Synonimy
|
- Carabus motschulskyi Kolenati, 1845
- Carabus inconspicuus Chaudoir, 1846
- Carabus falsarius Reitter, 1896
- Carabus nanus Kraatz, 1896
- Carabus obtritus Lapouge, 1924
- Carabus transeuns Lapouge, 1924
- Carabus dissolutus Csiki, 1927
- Carabus akkusanus Breuning, 1965
- Carabus cordithorax Blumenthal et Breuning, 1967
- Carabus montanellus Heinz, 1967
- Carabus loebli Schweiger, 1969
- Carabus pseudotransenus Machard, 1979
- Carabus hortulanus Darge, 1994
- Carabus subminimus Machard, 1995
- Carabus borckanus Cavazzuti, 2003
- Carabus torulensis Lassalle, 2003
|
|
Carabus (Archicarabus) victor – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Carabinae.
Gatunek ten został opisany w 1836 roku przez Gotthelfa Fischera von Waldheima[1]. Lokalizacją typową jest Achlazik w Gruzji[2].
W Bułgarii należy do dużych, drapieżnych epigeobiontów biegających i preferuje lasy kserotermiczne[3].
Rozprzestrzenienie
Chrząszcz palearktyczny o chorotypie pontyjsko-kaukaskim[4]. Wykazany z Grecji, Bułgarii, Turcji, Syrii, Gruzji, Armenii[1] i Iranu, w tym ostanu Isfahan[4]. Według Kriżanowskiego i innych zasiedla góry Adżaro-Imeretiańskie i Trialetiańskie[5].
Systematyka
Wyróżnia się osiem podgatunków tego biegacza, a ponadto opisano liczne nacje i formy[2]:
- Carabus victor victor Fischer, 1836
- Carabus victor dissolutus Csiki, 1927
- Carabus victor montanellus Heinz et Korge, 1967
- Carabus victor transeuns Lapouge, 1924
- Carabus victor transeuns n. transeuns Lapouge, 1924
- Carabus victor transeuns n. akkusanus Breuning, 1964
- Carabus victor transeuns n. inconspicuus Chaudoir, 1848
- Carabus victor transeuns n. torulensis Lassalle, 2003
- Carabus victor transeuns n. loebli Schweiger, 1969
- Carabus victor transeuns n. cordithorax Blumenthal et Breuning, 1967
- Carabus victor wiedemanni Ménétriés, 1836
- Carabus victor akcakocaensis Blumenthal et Breuning, 1967
- Carabus victor akcakocaensis n. akcakocaensis Blumenthal et Breuning, 1967
- Carabus victor akcakocaensis n. mengenicola Schweiger, 1969
- Carabus victor paphlagoniensis Breuning, 1954
- Carabus victor paphlagoniensis n. paphlagoniensis Breuning, 1954
- Carabus victor paphlagoniensis n. mussardianus Breuning, 1964
- Carabus victor paphlagoniensis n. burgassiensis Apfelbeck, 1904
- Carabus victor paphlagoniensis n. bythinus Lapouge, 1908
- Carabus victor paphlagoniensis n. bythinus f. gockdaghensis Mandl, 1955
- Carabus victor paphlagoniensis n. nilufer Schweiger, 1964
- Carabus victor paphlagoniensis n. winklerianus Breuning, 1932
- Carabus victor paphlagoniensis n. zindangensis Lassalle, 2003
- Carabus victor anceps Lapouge, 1924
Przypisy
- ↑ a b Carabus (Archicarabus) victor. [w:] Carabidae of the World [on-line]. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ a b Bernard Lassalle: Liste des Carabes du Monde (part. 4). carabus.eu, 09.2013. [dostęp 2014-10-28].
- ↑ T. Teofilova, E. Markova, N. Kodzhabashev. The Ground Beetles (Coleoptera: Carabidae) of Bulgarian Black Sea Cost. „Bulgarian Journal of Agricultural Science,”. 18 (3), s. 370-386, 2012. Agricultural Academy.
- ↑ a b Hassan Ghahari, Sakine Serap Avgin, Hadi Ostovan. Carabid beetles (Coleoptera: Carabidae) collected from different ecosystems in Iran with new records. „Türk. entomol. derg.”. 34 (2), s. 179-195, 2010. ISSN 1010-6960.
- ↑ O. L. Kryzhanovskij, I. A. Belousov, I. I. Kabak, B. M. Kataev, K. V. Makarov, V. G. Shilenkov: A Checklist of the Ground-Beetles of Russia and Adjacent Lands (Insecta, Coleoptera, Carabidae). Sofia-Moscow: Pensoft Publishers, 1995. Brak numerów stron w książce
Identyfikatory zewnętrzne ( takson):
|
|