Ten artykuł należy dopracować:

określenie negatywnie oceniające bez rozpoznawalności w internecie, bez wskazania cytatem pochodzenia w literaturze -- którzy naukowcy rzeczywiście używali tego określenia bez cudzysłowu wokół "burzycieli"?.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Burzyciele chłopów – lokalni przywódcy, doradcy i pełnomocnicy włościan w Królestwie Polskim w XIX w.

Burzyciele najczęściej wywodzili się z drobnej szlachty, pracującej w zawodach: nauczycieli, oficjalistów i urzędników. Organizowali opór chłopów przeciw panom, pisali skargi do władz, prowadzili sprawy włościańskie w sądach. Najbardziej znany burzyciel chłopów to Kazimierz Deczyński, autor pamiętnika „Opis życia wieśniaka polskiego”^[1].

Burzycieli chłopów można podzielić na trzy grupy.

• pierwsza grupa to uparci chłopi występujący samorzutnie na czoło gromady chłopskiej i formujący żądania wobec dziedzica i władz
• druga grupa to doradcy chłopscy piszący im skargi i podania
• trzecia grupa bardzo nieliczna to emisariusze Towarzystwa Demokratycznego^[2].