Instytut Oftalmiczny przy ulicy Smolnej 8 w Warszawie – budynek szpitalny w stylu renesansowym istniejący w latach 1870–1944. Został zniszczony w wyniku powstania warszawskiego.
Historia
W drugiej połowie XIX wieku wraz z rozwojem miasta zwiększało się zapotrzebowanie na usługi szpitala, w związku z czym postanowiono znaleźć nową lokalizację dla rozrastającego się Instytutu Oftalmicznego[1], działającego dotychczas przy ulicy Marszałkowskiej 119[2]. W 1861 zakupiona została działka przy ulicy Smolnej. W 1866 rozpoczęła się budowa według projektu Henryka Marconiego, pod kierunkiem budowniczego Adolfa Wolińskiego (pod nr. 8). Zakończono ją w 1870. Dwupiętrowy budynek wzniesiono w stylu włoskiego odrodzenia. Front obrócony do ulicy Smolnej pokryto pilastrami (z datą wybudowania i popiersiem fundatora). Gmach wyposażono w windę, a od strony Wisły usytuowano taras[1].
Obiekt przetrwał do powstania warszawskiego[1][3]. Już 2 sierpnia Melanowski otrzymał rozkaz ewakuacji chorych i personelu instytutu do gmachu Muzeum Narodowego; wieczorem tego dnia Niemcy podpalili budynek[1]. We wrześniu instytut został ewakuowany do Milanówka, a następnie do Grodziska[3]. Mury przy ulicy Smolnej rozebrano po 1945[2].
W 1976 na miejscu budynku szpitala zakończono budowę 19-piętrowego budynku mieszkalnego „Młotek”[4].
Ilustracje
Początek XX wieku, po prawej budynek Instytutu
Przypisy
.jpg)
