Brian Baker podczas French Open 2016.
|
Państwo
|
Stany Zjednoczone
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 kwietnia 1985 Nashville
|
Wzrost
|
190 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
2003
|
Zakończenie kariery
|
aktywny
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
52 (29 października 2012)
|
Australian Open
|
2R (2013)
|
Roland Garros
|
2R (2012)
|
Wimbledon
|
4R (2012)
|
US Open
|
2R (2005, 2012)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
2
|
Najwyżej w rankingu
|
29 (22 maja 2017)
|
Australian Open
|
3R (2017)
|
Roland Garros
|
3R (2016)
|
Wimbledon
|
1R (2016)
|
US Open
|
3R (2013, 2016)
|
Brian Baker (ur. 30 kwietnia 1985 w Nashville) – amerykański tenisista, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
Występował w juniorskich turniejach wielkoszlemowych. W 2003 roku osiągnął finał rozgrywek podczas French Open. Został wtedy pokonany przez Stanislasa Wawrinkę.
Zarówno w grze podwójnej jak i pojedynczej występował na profesjonalnych turniejach wielkoszlemowych. W Australian Open, US Open i French Open zdołał awansować do 2. rundy rozgrywek. W ostatnim z tych turniejów wystąpił dzięki dzikiej karcie. Jego największym sukcesem był awans do 4. rundy Wimbledonu w 2012 roku.
Zwyciężał w 2 turniejach rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej oraz w 8 w grze podwójnej. W 2012 roku awansował do swojego pierwszego finału turnieju kategorii ATP World Tour – w Nicei przegrał 3:6, 2:6 z Nicolásem Almagro[1].
W lutym 2017 wygrał po raz pierwszy zawody rangi ATP World Tour, w konkurencji gry podwójnej w Memphis wspólnie z Nikolą Mekticiem. Kolejny tytuł Baker zdobył pod koniec kwietnia tegoż samego roku w Budapeszcie, ponownie z Nikolą Mekticiem. Najwyższe – 60. miejsce w rankingu singlowym osiągnął 24 września 2012 roku. Najwyższą lokatę w deblu (29. pozycja) osiągnął 22 maja 2017 roku.
W 2016 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w konkurencjach singla i debla[2]. W grze pojedynczej poniósł porażkę w 1. rundzie, a w deblu awansował wspólnie z Rajeevem Ramem do 2. rundy.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (0–1)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
26 maja 2012
|
Nicea
|
Ceglana
|
Nicolás Almagro
|
3:6, 2:6
|
Gra podwójna (2–0)
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne