Branko Damljanović

Бранко Дамљановић

Branko Damljanović, Warszawa 2013
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1961 Nowy Sad
Obywatelstwo	Jugosławia Serbia i Czarnogóra Serbia
Tytuł szachowy	arcymistrz (1989)
Ranking FIDE	2469 (01.05.2022)
Ranking krajowy FIDE	18[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Branko Damljanović, cyr. Бранко Дамљановић (ur. 17 czerwca 1961 w Nowym Sadzie) – serbski szachista, arcymistrz od 1989 roku.

W roku 1979 zdobył tytuł mistrza Jugosławii juniorów, dzięki czemu wystąpił w mistrzostwach Europy juniorów w Groningen (na przełomie 1979 i 1980 roku), zajmując VIII miejsce. Od końca lat 80. XX wieku należał do czołówki jugosłowiańskich, a obecnie – serbskich szachistów. Dwukrotnie zwyciężył w indywidualnych mistrzostwach Jugosławii (1991, 2001)^[2], natomiast w 1989 i 1990 podzielił I miejsca, obie dogrywki o złoty medal przegrywając ze Zdenko Kožulem. W 1990 r. zakwalifikował się do turnieju międzystrefowego (eliminacji mistrzostw świata) w Manili, zajmując w stawce 64 zawodników (turniej rozegrano systemem szwajcarskim) wysokie XIII miejsce^[3]. W 2006 r. podzielił I miejsce w mistrzostwach Serbii i Czarnogóry, a w 2007 powtórzył to osiągnięcie w mistrzostwach Serbii.

Wielokrotnie startował w międzynarodowych turniejach, sukcesy osiągając m.in. w:

• Grazu (1987, I m.),
• Zenicy (1989, dz. II m. za Petarem Popoviciem),
• Nea Makri (1990, turniej strefowy, I m.),
• San Sebastián (1991, dz. I m. wspólnie z m.in. Zurabem Azmaiparaszwilim, Zsuzsą Polgar i Jonnym Hectorem),
• Belgradzie – dwukrotnie (1992, dz. I m. wspólnie z Siergiejem Szipowem i 2000, I m.),
• La Corunie (1996, dz. I m. wspólnie z m.in. Lwem Psachisem i Giorgim Giorgadze),
• Vila Real de Santo António (1998, dz. I m. z Danielem Cámporą),
• Valjevie (2000, II m. za Miroslavem Markoviciem),
• Mancha Real (2000, II m. za Karenem Movsziszianem),
• Lorce – dwukrotnie (2001, dz. II m. za Aleksandrem Rustemowem oraz 2008, dz. I m. wspólnie z Siergiejem Fiedorczukiem, Aleksą Strikoviciem i Aleksandrem Rustemowem),
• Strudze (2002, I m.),
• Barze – trzykrotnie (2003, I m. oraz dz. I m. w latach 2004 i 2005),
• Andorze – dwukrotnie (dz. I m. w latach 2004 i 2005),
• Igalo (2005, dz. I m. wspólnie z Miodragiem Saviciem),
• Santa Cruz de La Palma (2005, dz. II m. za Kamilem Mitoniem),
• Frascati (2006, I m.),
• La Massanie (2007, dz. I m. wspólnie z Maximem Rodshteinem i Salvadorem Gabrielem Del Rio Angelisem),
• Granadzie (2007, I m.).

Wielokrotnie reprezentował Jugosławię, Serbię i Czarnogórę oraz Serbię w turniejach drużynowych, m.in.:

• sześciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1990, 1994, 1996, 1998, 2000, 2004)^[4],
• na drużynowych mistrzostwach świata (w roku 1989); dwukrotny medalista: wspólnie z drużyną – srebrny (1989) oraz indywidualnie – złoty (1989 – na VI szachownicy)^[5],
• ośmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1992, 1999, 2001, 2003, 2005, 2007, 2011, 2013); medalista: indywidualnie – srebrny (2013 – na II szachownicy)^[6],
• trzykrotnie na turniejach o Puchar Mitropa (Mitropa Cup) (w latach 1984, 1987, 1991); wielokrotny medalista, w tym wspólnie z drużyną – złoty (1991), srebrny (1984) i brązowy (1987)^[7].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2006 r., z wynikiem 2625 punktów zajmował wówczas 87. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród szachistów Serbii i Czarnogóry^[8].

• ChessBase Megabase 2007
• Individual Calculations: Damljanovic, Branko (ang.)

• Branko Damljanović – wybrane partie szachowe (ang.)
• Branko Damljanović – profil na stronie FIDE (ang.)