Bostońskie małżeństwo (ang. Boston marriage) – związek dwóch niezamężnych kobiet wywodzących się ze średniej klasy. Określenie to zaczęło funkcjonować na przełomie XIX i XX wieku w USA i określało praktykę istniejącą od wieku XIX[1].
Termin pochodzi od tytułu powieści Henry’ego Jamesa, Bostończycy (1886)[2] i używany był jako eufemizm „na opisanie bliskiego związku dwóch niezamężnych kobiet – na ogół wspólnie mieszkających, ale niekoniecznie dzielących ze sobą również łoże”[3]. Relacje między kobietami mogły, lecz nie musiały, mieć charakter seksualny[4]. Główną charakterystyką społeczną tych związków była rzeczywista niezależność finansowa i uczuciowa kobiet[5].
Przypisy
- ↑ Tiffany K. Wayne, Women’s roles in nineteenth-century America, Greenwood Publishing Group, 2007, s. 9.
- ↑ Anna Laszuk, Dziewczyny, wyjdźcie z szafy!, 2006, s. 264.
- ↑ Zob. miesiȩcznik Dialog, tom 46, 2001, s. 166.
- ↑ Adria E. Schwartz, Sexual Subjects: Lesbians, Gender, and Psychoanalysis, Routledge, 1998, s. 59.
- ↑ David E. Newton, Same-Sex Marriage: A Reference Handbook, 2010, s. 44.
Bibliografia
- Esther D. Rothblum, Kathleen A. Brehony, Boston Marriages: Romantic But Asexual Relationships Among Contemporary Lesbians, Univ. of Massachusetts Press, 1993.