Borys Michałowski (ur. 22 lipca 1905 w Saratowie, zm. 7 maja 1995 we Wrocławiu) – polski rzeźbiarz. Profesor wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Był synem Polaka i Rosjanki oraz wnukiem powstańca styczniowego. Dzieciństwo spędził w Rosji, w wieku 17 lat wyjechał do Polski. Kształcił się w latach 1932-1934 w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa oraz w latach 1934-39 Akademii Sztuk Pięknych (w tym w pracowni rzeźby prof. Tadeusza Breyera^[1]). Po wojnie, od 1946 roku prowadził zajęcia dydaktyczne na wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie do 1976 roku kierował Katedrą Rzeźby. Autor m.in. Pomnika Pomordowanych Profesorów Lwowskich przy gmachu Politechniki Wrocławskiej (1964 r.)^[2], zlikwidowanego pomnika Ludowego Wojska Polskiego w Złotoryi (1967 r.)^[3]. oraz pomnika "Dmuchacz szkla" w Stroniu Śląskim^[4].

W 1953 r. został mężem Marii Michałowskiej (z d. Szerskiej)^[5].