Borówek – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Latowicz[4][6].
W latach 1526–1795 wieś należała do starostwa latowickiego. W latach 1795–1809 – pod zaborem austriackim. Od 1809 r. w Księstwie Warszawskim, guberni warszawskiej, powiecie siennickim, a od 1866 r. w powiecie mińskim (od 1868 nazwa powiatu nowomiński). W latach 1870–1954 należała do gminy Wielgolas, w latach 1955-1972 – do Gromadzkiej Rady Narodowej w Wielgolesie. Od 1973 r. należy do gminy Latowicz.
W latach 1919–1939 wieś znajdowała się w granicach województwa warszawskiego, 1939-1945 w Generalnym Gubernatorstwie, 1946-1975 w województwie warszawskim, od 1972 do 1998 r. – w granicach województwa siedleckiego. Od 1999 r. znajduje się w województwie mazowieckim.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Różańcowej w Wielgolesie[7].
Historia
Najstarsze ślady osadnicze to narzędzia krzemienne z okresu neolitu i ceramika z epoki żelaza. We wczesnym średniowieczu istniała tu osada. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1613 r., liczyła wówczas 6 domów. W 1662 r., odnotowano 10 mieszkańców.
W 1789 r. było we wsi 11 domów i 12 rodzin, o nazwiskach: Wójcik, Paudyna, Kupiec, Burski, Cygan, Mazek, Stanieta, Zwierz. W 1880 r. wieś liczyła 18 domów i około 110 mieszkańców.
Pod koniec XIX w. powstała szkoła elementarna, która istniała do 1939 r. W 1950 r. powstało Koło Gospodyń Wiejskich. W 1970 r. wieś liczyła 95 mieszkańców, a w 2000 r. 81 mieszkańców. Przyrost naturalny w latach 1970-2000 wyniósł -14,7%. W 1988 r. we wsi było 18 domów, w 2009 r. - 20 domów.
Etymologia
Nazwa topograficzna związana z roślinnością: wieś otaczają bory i rosnące w nich borówki.
Zabytki
- We wsi znajdują się dwie, murowane kapliczki wzniesione w 1995 r.: słupowa, dwukondygnacyjna, tynkowana, z fundacji Zbigniewa Żaczka, druga – ufundowana przez mieszkańców wsi.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział I, sygn. 72 cz.2. – Rejestr pogłownego Ziemi Czerskiej.
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 147a – Lustracja starostwa latowickiego z 1613 r. (mikrofilm: 2567)
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 170 – Lustracja starostwa latowickiego z 1789 r. (mikrofilm: 2585)
- Chlebowski B., 1880. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa.
- Gajowniczek. Z. 1999. Dzieje Latowicza, FPL, Latowicz
- Gajowniczek Z., 1999. Dzieje Parafii Latowicz, FPL, Latowicz.
- Gajowniczek Z., 1999. Sto lat kościoła parafialnego Św. Walentego i Św. Trójcy w Latowiczu, FPL, Latowicz,
- Gieysztorowa I., 1967. Lustracja województwa Mazowieckiego 1565 roku, cześć l. Warszawa.
- Wawrzyńczyk A., 1989. Lustracje województwa Mazowieckiego XVII wieku, T.2 (1660-1661), Warszawa.
- Kempisty E., Kozłowski L., 1975. Badania archeologiczne na Mazowszu i Podlasiu, PWN, Mazowiecki Ośrodek Badań Naukowych.
- Galicka J., Sygetyńska H., 1966. Katalog zabytków sztuki w Polsce, Województwo Warszawskie, Powiat Mińsko-Mazowiecki, tom X, zeszyt 8.
- Garstecki M., 1980. Najcenniejsze zabytki architektury woj. Siedleckiego, Prace archiwalno-konserwatorkie na terenie woj. siedleckiego, Siedlce.
- Niedźwiedź J. Ostas C., Opracowanie studialne wartości kulturowych Gminy Latowicz
- Sienkiewicz M., i in. 1999. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Latowicz.
- Pazyra S., 1939. Studia z dziejów miast na Mazowszu od XIII do początków XX wieku.
- Pazyra S., 1959. Geneza i rozwój miast mazowieckich, Warszawa.
Miasto |
|
---|
Wsie |
|
---|
Części wsi |
- Dębiny
- Kołaczki
- Kolonie Redzyńskie
- Nowiny
- Ogrody
- Podstawie
|
---|