Bohdan Bogumił Dobrzański (ur. 6 września 1901 w Ostrowcu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Bohdan Bogumił Dobrzański urodził się 6 września 1901 w Ostrowcu, w ówczesnym w powiecie opatowskim, w rodzinie Kazimierza i Apolonii z domu Pęczalskiej. Od 1916 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
W listopadzie 1918 razem ze szwadronem radomskim wziął udział w walkach na froncie ukraińskim. Uczestniczył w obronie Lwowa. W końcu 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 11 pułku Ułanów Legionowych. W szeregach pułku walczył na wojnie z bolszewikami. Odznaczył się w walkach z 1 Armią Konną Budionnego. 21 września 1920 cofająca się 47 Dywizja bolszewicka została zaatakowana przez 1 Brygadę Jazdy, w skład której wchodził 11 pułk ułanów. Kapral Dobrzański odznaczył się w szarży pod Jampolem za co został odznaczony Virtuti Militari.
Ukończył Szkołę Jazdy. Na porucznika awansował ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 w korpusie oficerów jazdy. W 1928 służył w 24 pułku ułanów, w 1932 w 6 pułku ułanów kaniowskich, a następnie w 2 pułku strzelców konnych, gdzie w 1939 został kwatermistrzem pułku.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 – po agresji ZSRR na Polskę – w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 1069[1].
Ordery i odznaczenia
Upamiętnienie
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[4][5][6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[7][8][9].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 93.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Rok. III, Nr 2, str. 111. Warszawa 18 lutego 1922.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 67 [dostęp 2024-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 62.
- Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 619, 691;
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 560, 613;
- Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 313, 351;
- Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 295, 363;
- Ogrody Wspomnień - Bohdan Bogumił Dobrzański [dostęp 2012-04-21]
.png){kind=small}
