Bogusław Nieznalski

Data i miejsce urodzenia	24 maja 1948 Sopot
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 2014 Gdańsk
Zawód, zajęcie	fotograf
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Bogusław Nieznalski (ur. 24 maja 1948 w Sopocie, zm. 30 grudnia 2014 w Gdańsku) – polski fotograf, działacz opozycyjny w PRL.

W 1968 ukończył Technikum Mechaniczne w Gdańsku, zaś w latach 1968–1970 był studentem wieczorowym Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej^[1]. W latach 1970–1975 pracował Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku, zaś w latach 1975–1990 na Politechnice Gdańskiej^[1]. Od 1974 do 1990 był działaczem Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego (1977–1981 jako wiceprezes, 1981–1988 jako prezes)^[1]. Wielokrotnie był zatrzymywany przez MO^[1], zaś w 1982 został w trakcie demonstracji postrzelony przez ZOMO^[1]. Od 1988 był członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików^[1]. W latach 1991–1995 był fotoreporterem „Dziennika Bałtyckiego”, współpracował także z IPN^[1]. W 1987 otrzymał tytuł artysty FIAP, w 2000 nagrodę Prezydenta Gdańska, zaś w 2008 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Wydarzenia społeczno-polityczne, w których był także aktywnym uczestnikiem, dokumentował od 1977 (m.in. strajk w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1980, budowa Pomnika Poległych Stoczniowców, kryzys bydgoski i pogrzeb kardynała Wyszyńskiego w 1981, stan wojenny, strajki w 1988)^[1]. Był współautorem albumów i wystaw poświęconych „Solidarności”^[1]. Zdjęcia Nieznalskiego prezentowano na ponad 200 wystawach, m.in. „Drogi do wolności” (Gdańsk, 2000), „Fenomen Solidarności” (Wilson Center, Waszyngton 2011), „W przededniu wielkiej zmiany” (Gdańsk 2013)^[1][2]. Fotografie Bogusława Nieznalskiego znajdują się m.in. w zbiorach Centre Georges Pompidou, Biblioteki Watykańskiej, Europejskiego Centrum Solidarności^[2].

Został pochowany na gdańskim cmentarzu Łostowickim^[3].