Bogusław Morka (ur. 1959^[1]) – polski śpiewak tenor, w latach 1984–2002 solista Teatru Wielkiego – Opery Narodowej^[2] oraz Teatru Muzycznego Roma w Warszawie.

Swoją karierę wokalną rozpoczynał jako student Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie śpiewu profesora Michała Szopskiego, debiutując w 1984 roku na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, rolą Artura w "Łucji z Lamermoor"^[3]. Z Teatrem Narodowym związany do 2005 roku.

Specjalizując się w repertuarze operowym nie stroni od innych gatunków wykonując oratoria, pieśni, a także partie operetkowe i musicalowe. Koncertuje i nagrywa z orkiestrami w Polsce i za granicą.

W 1992, będąc jedynym polskim tenorem, Bogusław Morka wziął udział w koncercie "Serce za serce" u profesora Zbigniewa Religi w Zabrzu^[3].

• Złota Statuetka Polskich Nagrań (2002)
• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2002)

• 1998, Pardon Madame, Bogusław Morka, Grażyna Brodzińska, Maciej Niesiołowski i Orkiestra Sinfonietta Bydgoska
• 1999, Najpiękniejsze kolędy, Bogusław Morka, Grażyna Brodzińska, Ryszard Morka
• 2001, Trzej Polscy Tenorzy, Bogusław Morka, Dariusz Stachura, Adam Zdunikowski, Sławomir Chrzanowski, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Zabrzańskiej
• 2003, Bogusław Morka i przyjaciele, Bogusław Morka, Edyta Ciechowska, Alicja Majewska, Wiesław Bednarek, Ryszard Morka, Andrzej Płoczyński, Włodzimierz Korcz, Seweryn Krajewski, Studio Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego – złota płyta^[4]
• 2004, O Sole Mio! 13 największych przebojów świata, Bogusław Morka, Piotr Wajrak, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Olsztyńskiej^[5] – platynowa płyta^[6]

• Bogusław Morka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .