BogumiłaⓘBogumiła, Bogmiła – staropolskie imię żeńskie złożone z członów Bog- („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”) i -miła („miła”). Znaczenie imienia „miła Bogu”, lecz pierwotnie mogło ono oznaczać „ta, której los sprzyja”. Odpowiedniki męskie to Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł i Bogmieł. W źródłach poświadczone od XIII wieku. Występuje w „Sielankach” J. B. Zimorowicza i w wierszach Andrzeja Morsztyna.
Bogumiła imieniny obchodzi: 13 stycznia, 20 czerwca[1], 19 grudnia (zob. Bogumiła Noiszewska), 20 grudnia[2][1].
Odpowiedniki znaczeniowe:
Znane osoby o tym imieniu
Zobacz też
|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Bogumiła
|
Przypisy
- ↑ a b DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 15 nlb, ISBN 83-217-2374-8 (pol.).
- ↑ JanJ. Grzenia JanJ., Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364 . Brak numerów stron w książce
Bibliografia
- Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław, Warszawa, Kraków: Ossolineum, 1993. ISBN 83-04-03860-9. Brak numerów stron w książce