Bogumił Bereś

Bogumił Bereś
Data i miejsce urodzenia

1944
Pabianice

Data i miejsce śmierci

2 lutego 2016
Bielsko-Biała

Miejsce spoczynku

Cmentarz Parafialny Kamienica, Bielsko-Biała

Zawód, zajęcie

inżynier, konstruktor lotniczy

Mogiła na Cmentarzu Parafialnym Kamienica w Bielsku - Białej
Szybowiec SZD-56 Diana 2 nad Alpami
Kokpit szybowca SZD-56 Diana 2

Bogumił Bereś (ur. 1944 w Pabianicach, zm. 2 lutego 2016[1]) – polski inżynier, konstruktor i budowniczy szybowców.

Życiorys

Urodził się w Pabianicach, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr. 6 oraz II Liceum Ogólnokształcące im. Królowej Jadwigi. Studiował na Politechnice Warszawskiej.

W 1964 wystąpił z zespołem „Chochoły” na II Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[2]. W 1967 założył zespół wokalno-instrumentalny „Kwadraty”, z którym występował w klubach studenckich, między innymi w klubie Politechniki Warszawskiej „Stodoła” oraz nagrywał dla Rozgłośni Harcerskiej.

Po uzyskaniu tytułu mgr. inżyniera na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa (MEiL-u) PW podjął w 1972 pracę konstruktora w zakładach lotniczych WSK Mielec jako specjalista konstruktor[3]. Pracował między innymi przy konstrukcji samolotu PZL M-15 Belpfegor. W 1979 przeniósł się do Przedsiębiorstwa Doświadczalno-Produkcyjnego Szybownictwa PZL-Bielsko (PDPSz PZL-Bielsko) w Bielsku-Białej, gdzie został głównym konstruktorem. Dokonał modyfikacji szybowca SZD-48-3 Jantar Std., odpowiadał za przygotowanie produkcji seryjnej szybowca SZD-50-3 Puchacz, projektowanie i przygotowanie produkcji seryjnej szybowca SZD-51 Junior, następnie projektowanie i budowę prototypów szybowców Jantar-15 i SZD-52 Krokus. Zaprojektował, według własnego patentu urządzenie do automatycznego sterowania klapą oraz prowadził budowę i badania szybowca SZD-48-4 Jantar ze skrzydłem, w którym zastosowano profil NN-17. Zaprojektował wyczynowy szybowiec SZD-56 Diana. W 1995 założył Biuro Projektowe „B” Bogumił Bereś. W biurze tym projektował łopaty kompozytowe do elektrowni wiatrowych oraz ramy z kompozytu węglowego do rowerów górskich i kompozytowy wózek do transportu kołowego szybowców.

Po upadku PDPSz PZL-Bielsko (SZD) wykupił prawa do szybowca SZD-56 Diana. Umożliwiło to uruchomienie produkcji tego szybowca pod oznaczeniem SZD-56-1 Diana 1. Kolejnym krokiem było opracowanie wraz z prof. Krzysztofem Kubryńskim nowej wersji szybowca SZD-56-2 Diana 2, będącego rozwojową wersją szybowca Diana 1. Szybowce Diana należą do najlepszych w świecie szybowców wysokowyczynowych. Własności tych szybowców, uzyskane dzięki oryginalnej koncepcji aerodynamicznej oraz wyrafinowanej technologii i konstrukcji z kompozytów z włókien węglowych oraz aramidowych, umożliwiły ustanowienie na nich rekordów krajowych, rekordów świata oraz wygranie licznych zawodów, w tym zawodów rangi mistrzostw świata[4]. W czasie pracy w Mielcu uzyskał licencje pilota samolotowego i szybowcowego. W 2009 Aeroklub Polski wyróżnił go Medalem Tańskiego.

Był wybitnym[5][6] konstruktorem lotniczym, zwłaszcza w zakresie konstrukcji, technologii i produkcji szybowców wysokowyczynowych.

Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Kamienica w Bielsku-Białej[7].

Przypisy

  1. ↑ Zmarł konstruktor „Diany” - termin uroczystości pogrzebowych. dlapilota.pl. [dostęp 2016-02-08]. (pol.).
  2. ↑ II Festiwal Polskiej Piosenki, Opole 1964
  3. ↑ Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 227
  4. ↑ Diana 2 - List of Winners
  5. ↑ Praca zbiorowa pod red. A. Glass, T. Murawski: Polskie Szybowce 1945-2011 – Problemy rozwoju. Wydawnictwo: SCG Rok wydania: 2012. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-24)].
  6. ↑ M. Dębski, D. Dębski: Wybrane zagadnienia wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych, Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa 2014 ISBN 978-83-63539-06-1
  7. ↑ Maciej Zasuwa "Zmarł mgr inż Bogumił Bereś" PW MEiL 5 lutego 2016

Bibliografia

Nagrodzeni Medalem Tańskiego
1956–1970
1971–1990
od 1990