Bob Seger

Bob Seger
Ilustracja
Seger w 2007
Imię i nazwisko

Robert Clark Seger

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1945
Dearborn

Instrumenty

wokal, gitara, fortepian

Gatunki

rock, biały soul, heartland rock, roots rock

Zawód

muzyk, piosenkarz, autor tekstów

Aktywność

od 1961

Wydawnictwo

Hideout, Cameo, Capitol, Palladium

Powiązania

Glenn Frey, Eagles, Shaun Murphy, Muscle Shoals Rhythm Section, Little Feat, Kid Rock

Strona internetowa

Robert Clark „Bob” Seger[1] (ur. 6 maja 1945 w Dearborn) – amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta i pianista[2]. Laureat Grammy (1981)[3].

Życiorys

Urodził się w Dearborn[4] w Michigan jako syn Charlotte i Stewarta Segera[5]. Wychowywał się ze starszym bratem George’em[3]. Jego ojciec był pracownikiem w fabryce Forda, a jednocześnie półetatowym muzykiem jazzowym grającym w lokalnym big bandzie[5]. W 1963 ukończył Pioneer High School w Ann Arbor[6]. Po ukończeniu szkoły średniej odrzucił możliwości studiów wyższych i poświęcił się karierze muzyka[7].

Przez blisko dziesięć pierwszych lat swej muzycznej kariery był nikomu nieznanym muzykiem grającym wraz z grupą The Decibels wszystko, co było modne w latach sześćdziesiątych. Szczęście uśmiechnęło się do niego w 1969 kiedy to został dostrzeżony przez producentów. Pierwszy nagrany singiel z antywojennym songiem „2+2=?”[8], przeszedł niemal niezauważony, lecz już następny – „Ramblin’ Gamblin’ Man”[8], okazał się przebojem i otworzył Segerowi drogę do wielkiej kariery.

W czasie jej szczytu dorównywał w popularności The Eagles i Bruce'owi Springsteenowi. W tym okresie dużo nagrywał i intensywnie koncertował dając do 200 występów na rok. W 1974 wystąpił 167 razy. W czasie swej kariery sprzedał ponad 20 milionów albumów[9].

Po roku 1986 wycofał się w prywatność, sporadycznie jednak nagrywając nowy materiał. Do największych przebojów Boba Segera należą: „Ramblin’ Gamblin’ Man”, „Night Moves”, „Mainstreet”, „Sunspot Baby”, „The Fire Down Below”, „Rock and Roll Never Forgets”, „Still the Same”, „Hollywood Nights”, „Shakedown”, „We’ve Got Tonight”, „Old Time Rock & Roll”, „Fire Lake”, „Against the Wind”, „You’ll Accommp’ny Me”, „Shame On the Moon” i „Like a Rock”[8].

W 1987 Bob Seger został wprowadzony do Alei Gwiazd w Los Angeles[3], a 15 marca 2004 do Rock and Roll Hall of Fame[10].

W latach 1987–1988 był żonaty z Annette Sinclair[3]. 10 lipca 1993 poślubił Juanitę „Nitę” Dorricott, z którą ma syna Christophera Cole Seger (ur. 1992) i córkę Samanthę Char (ur. 16 kwietnia 1995)[3].

Dyskografia Boba Segera

  • Ramblin' Gamblin' Man (1969)
  • Noah (1969)
  • Mongrel (1970)
  • Brand New Morning (1971)
  • Smokin' O.P.'S (1972)
  • Back in '72 (1973)
  • Seven (1974)
  • Beautiful Loser (1975)
  • Live Bullet (1976)
  • Night Moves (1976)
  • Stranger in Town (1978)
  • Against the Wind (1980)
  • Nine Tonight (1981)
  • The Distance (1982)
  • Like a Rock (1986)
  • The Fire Inside (1991)
  • Greatest Hits (1994)
  • It's a Mystery (1995)
  • Greatest Hits 2 (2003)
  • Face the Promise

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Bob Seger (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2010-02-12]. (port.).
  2. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Bob Seger Biography. AllMusic. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Bob Seger w bazie Notable Names Database (ang.)
  4. ↑ Bob Seger w bazie Filmweb
  5. ↑ a b Bob Seger Biography. articlebio.com. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).
  6. ↑ Bob Seger Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  7. ↑ Bob Seger w bazie IMDb (ang.)
  8. ↑ a b c Bob Seger w bazie Discogs.com (ang.)
  9. ↑ Bob Seger Albums. AllMusic. [dostęp 2009-12-12]. (ang.).
  10. ↑ Bob Seger: inducted in 2004. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang.).