Bitwa pod Târgoviște

Podboje tureckie
Atak wołoski na obóz turecki na obrazie Theodora Amana
Czas	17 czerwca 1462
Miejsce	rejon Târgoviște
Terytorium	Rumunia
Wynik	zwycięstwo Wołoszczyzny
Strony konfliktu
Wołoszczyzna Imperium Osmańskie
Dowódcy
Wład Palownik Mehmed II
Siły
31 tysięcy 60 tysięcy
Straty
7 tysięcy 15 tysięcy
brak współrzędnych

Bitwa pod Târgoviște – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 czerwca 1462.

Po powrocie z niewoli tureckiej głównym celem księcia wołoskiego Włada Palownika była zemsta na Turkach. Na początku 1462 przybyłych z Adrianopola dyplomatów tureckich władca kazał wbić na pal – łącznie 40 osób. Po dokonaniu zemsty Wład zebrał wojsko i przekraczając zamarznięty Dunaj dokonał niszczycielskich najazdów w rejonie Kilii. Jego łupem padły wioski tureckie, w których zabito i wzięto do niewoli tysiące ludzi. Najazd osłabił wyraźnie te rejony naddunajskie, które sprzyjały sułtanowi, dostarczając jego wojskom ludzi i żywność. Według relacji Palownika zdanej królowi Węgier Maciejowi Korwinowi, ofiarą ataków padło 23 883 Turków oraz znaczna liczba osób spalonych w swoich domostwach, których nie policzono.

Dla Turcji kampania Włada była znacznym ciosem. W odpowiedzi na klęskę, wiosną 1462 Mehmed II na czele wielkiej armii tureckiej w sile ponad 60 tysięcy ludzi wyruszył na Wołoszczyznę. Licząca 31 tysięcy ludzi armia Włada Palownika oczekiwała Osmanów nad Dunajem. 4 czerwca Turcy przekroczyli Dunaj pod Widyniem. Po dwóch tygodniach potyczek, nocą z 17 na 18 czerwca Wład zaatakował obóz turecki pod Târgoviște na czele 10 tysięcy ludzi. Turcy pomimo silnego oporu doznali ciężkich strat w ludziach, koniach i wielbłądach. Przed świtem, Wład zarządził odwrót. Rankiem pościg turecki dopadł wycofujących się Wołochów, biorąc 7 tysięcy z nich do niewoli – wszystkich ścięto. Tymczasem Wład wraz z resztą wojsk bezpiecznie wycofał się w lasy Wołoszczyzny. Kilka dni później Wołosi ponownie zaatakowali Turków w rejonie Kilii, ponosząc wielkie straty – po bitwie 20 tysięcy głów nabito na włócznie tureckie. Pomimo tego sukcesu Mehmed wydał rozkaz do odwrotu i dnia 11 lipca powrócił do Adrianopola.

• Matei Cazacu: Drakula, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2007.