Bitwa na ziemi Dziadoszan (także: Bitwa w Lesie Dziadoszyców) – starcie zbrojne, które miało miejsce 1 września 1015 roku podczas wojny polsko-niemieckiej (1015-1018) pomiędzy wojskami polskimi dowodzonymi przez Bolesława Chrobrego a siłami niemieckimi, zakończone zwycięstwem wojsk polskich[1].
Tło
Chociaż wojska dowodzone przez Henryka II zdołały przebić się w centrum linii obrony polskiej, wyprawa czeska nie odegrała istotnej roli ze względu na dywersję sprzymierzonych z Chrobrym Morawian (zdobyła jedynie gród Businc koło Zgorzelca)[2], natomiast wojska saskie i wieleckie uderzające od północy zostały skutecznie odcięte i pomimo iż przekroczyły Odrę zadowoliły się splądrowaniem okolicy i zawróciły[3]. W tej sytuacji zagrożony otoczeniem cesarz także rozpoczął odwrót[4].
Przebieg bitwy
W trakcie odwrotu armia niemiecka rozłożyła się obozem na ziemi Dziadoszan. Wobec groźby okrążenia przez wojska Bolesława cesarz wraz z częścią armii przeprawił się przez bagna przy pomocy improwizowanego pomostu[5]. W obozie pozostała jedynie straż tylna dowodzona przez arcybiskupa magdeburskiego Gerona i margrabiego Łużyc Gerona II[6][1]. Oddział ten został otoczony i po trzech atakach całkowicie rozbity przez wojska polskie[7]. Po stronie niemieckiej poległo 200 rycerzy, w tym margrabia Gero II[8].
Po bitwie
Za resztą armii niemieckiej ruszyła pogoń dowodzona przez Mieszka. Siły polskie próbowały wtedy zdobyć gród Miśnię, lecz przeszkodziła im w tym wzbierająca Łaba[6].
Przypisy
Bibliografia
- KarolK. Olejnik KarolK., Cedynia, Niemcza, Głogów, Krzyszków, Kraków: Wydawnictwo KAW, 1988, ISBN 83-03-02038-2 .
- Robert F.R.F. Barkowski Robert F.R.F., Bitwy Słowian, Warszawa: Bellona, 2018, ISBN 978-83-11-15537-4 .
_1_wrze%C5%9Bnia_1015.jpg)
