Billy Cobham

Billy Cobham (2005)
Imię i nazwisko	William C. Cobham
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1944 Panama
Instrumenty	perkusja
Gatunki	jazz, jazz-funk, jazz-rock, rock
Zawód	muzyk, kompozytor
Powiązania	Miles Davis, The Mahavishnu Orchestra, Peter Gabriel
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Billy Cobham, właśc. William C. Cobham (ur. 16 maja 1944 w Panamie^[1][2]) – amerykański perkusista jazzowy, kompozytor i lider zespołu. Zdobył rozgłos na przełomie lat 60. i 70., gdy nawiązał współpracę z trębaczem jazzowym Milesem Davisem, a zwłaszcza z występów w The Mahavishnu Orchestra. Wywarł wpływ na wielu muzyków młodszej generacji.

Według Steve'a Hueya, recenzenta AllMusic, Billy Cobham jest ogólnie uznawany za największego perkusistę rocka i jazzu wszech czasów: "Wybuchowa technika Billy'ego Cobhama, powszechnie uznawanego za największego perkusistę fusion, napędzała niektóre z najważniejszych nagrań tego gatunku - w tym przełomowe dokonania Milesa Davisa i The Mahavishnu Orchestra - zanim Cobham sam stał się znakomitym liderem zespołu Spectrum. W swoim najlepszym wydaniu Cobham wykorzystał swoją niesamowitą zręczność w piorunujących, wysokooktanowych hybrydach złożoności jazzu i agresji rock & rolla." Billy Cobham został wprowadzony do Galerii Sław Nowoczesnej Perkusji w 1987 roku (Modern Drummer Hall of Fame) i Galerii Sław Klasycznej Perkusji w 2013 roku (Classic Drummer Hall of Fame). Wpływ Cobhama sięga daleko poza jazz: współcześni twórcy muzyki progresywnej, tacy jak Bill Bruford z King Crimson, uważnie słuchali tego, co zamierzał. Młodsi perkusiści, tacy jak Danny Carey, nauczyli się od niego warsztatu wykonawczego i techniki, a Prince grał na koncertach wersję „Stratus” Cobhama. Być może nie ma większego fana Cobhama niż Phil Collins, który grając jeszcze w Genesis określił płytę The Inner Mounting Flame Mahavishnu Orchestra jako mającą kluczowy wpływ na jego styl. „Billy Cobham grał na tej płycie na jednej z najlepszych perkusji, jakie kiedykolwiek słyszałem” - powiedział Phil Collins.

Urodził się wprawdzie w Panamie, ale już we wczesnym dzieciństwie jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku. Tam Billy Cobham rozpoczął naukę w High School of Music and Art, którą ukończył w 1962.

Następnie grał w zespole wojskowym armii USA (1965 do 1968). Po rozwiązaniu zespołu współpracował z takimi muzykami jak: Horace Silver, saksofonista Stanley Turrentine, organistka Shirley Scott czy gitarzysta George Benson.

Początek lat 70. to zainteresowanie się Billy Cobhama muzyką fusion i współpraca z takimi muzykami jak: zespół Brecker Brothers, gitarzysta John Abercrombie i z Milesem Davisem. Wziął m.in. udział w nagraniu płyt Davisa: Bitches Brew, Live-Evil, A Tribute to Jack Johnson, Big Fun, Get Up with It. Billy Cobham zrewolucjonizował sposób gry na perkusji i hi-hacie.

Następnie artysta nawiązał współpracę z gitarzystą Johnem McLaughlinem (album My Goal's Beyond) po czym, w 1971, założył razem z nim zespół The Mahavishnu Orchestra, który miał się stać jednym z symboli muzyki fusion. Z tym legendarnym zespołem Billy Cobham nagrał dwie pierwsze płyty studyjne The Inner Mounting Flame i Birds of Fire, album live Between Nothingness & Eternity, oraz album studyjny z 1973 roku The Lost Trident Sessions, wydany w 1999 roku.

W maju 1973, ciągle jako członek The Mahavishnu Orchestra, Cobham nagrał swój pierwszy album solowy, zatytułowany Spectrum, uznany po latach za jeden z najlepszych albumów epoki w kategorii fusion; w nagraniu albumu wzięli udział m.in. Jan Hammer z The Mahavishnu Orchestra oraz gitarzysta Tommy Bolin, który kilka lat później został członkiem zespołu Deep Purple. Tuż przed ostatnim tournée The Mahavishnu Orchestra, pod koniec 1973, Cobham wziął udział w nagraniu wspólnej płyty Carlosa Santany i Johna McLaughlina, zatytułowanej Love Devotion Surrender; wziął też udział w tournée promującym płytę.

W 1980 współpracował z Jackiem Bruce w zespole Jack Bruce & Friends a w 1994 wziął udział w przedsięwzięciu Stanley Clarke, Larry Carlton, Billy Cobham, Najee and Deron Johnson LIVE AT THE GREEK w Greek Theatre w Los Angeles.

Początek XXI wieku przyniósł szereg albumów sygnowanych nazwiskiem Billy Cobhama, m.in. w 2006 Drum 'N' Voice 2 – powrót do źródeł muzyki fusion z lat 70. ub. stulecia, z udziałem takich muzyków jak m.in.: Jan Hammer, Buddy Miles, John Patitucci, Jeff Berlin, Dominic Miller, Mike Lindup, Airto Moreira czy Brian Auger.

• 1973 - Spectrum
• 1974 - Crosswinds
• 1974 - Total Eclipse
• 1974 - Shabazz
• 1975 - A Funky Thide Of Sings
• 1976 - Life & Times
• 1976 - The Billy Cobham-George Duke Band: "Live" On Tour In Europe
• 1977 - Magic
• 1978 - Alivemutherforya
• 1978 - Inner Conflicts
• 1978 - Simplicity of Expression: Depth of Thought
• 1979 - B.C.
• 1980 - Live: Flight Time
• 1981 - Stratus
• 1982 - Observations & Reflections
• 1982 - Observatory
• 1982 - Smokin’
• 1985 - Warning
• 1985 - Consortium
• 1986 - Power Play
• 1987 - Best Of
• 1987 - Picture This
• 1989 - Incoming
• 1990 - No Filters
• 1991 - By Design
• 1993 - The Traveler
• 1996 - Nordic
• 1996 - Paradox
• 1998 - Paradox, The First Second
• 1998 - Mississippi Nights Live
• 1999 - Focused
• 1999 - Ensemble New Hope Street
• 1999 - Nordic: Off Color
• 2001 - North By NorthWest
• 2002 - Drum and Voice
• 2002 - Art Of Three
• 2002 - Many Years B.C.
• 2003 - The Art Of Five
• 2006 - Drum'n'voice 2

• 1970 - Bitches Brew
• 1970 - Live-Evil
• 1970 - A Tribute to Jack Johnson
• 1972 - On the Corner
• 1974 - Get Up With It
• 1979 - Circle in the Round
• 1980 - Directions

• 1971 - The Inner Mounting Flame
• 1973 - Birds of Fire
• 1973 - Between Nothingness and Eternity
• 1973 - The Best of Mahavishnu Orchestra (kompilacja nagrań wydana w 1980 r.)
• 1973 - The Trident Sessions (nagranie opublikowane w 1999 r.)
• 1973 - Unreleased Tracks from Between Nothingness & Eternity (nagranie opublikowane w 2011 r.)
• 1984 - Mahavishnu

• 1971 - My Goals Beyond
• 1978 - Electric Guitarist

• 1973 - Love Devotion Surrender

• 1980 - Live at the Public Theater

• 1989 - Passion: Music for The Last Temptation of Christ

• Strona muzyka

• Biografia muzyka w allmusic (ang.)
• Strona muzyka na Drummerworld (ang.)