Beskid Mały (PLH240023) – projektowany specjalny obszar ochrony siedlisk, aktualnie obszar mający znaczenie dla Wspólnoty, położony w Beskidzie Małym, w paśmie Magurki Wilkowickiej i Łamanej Skały, o powierzchni 7186,16 ha. Ponad 80% terytorium obszaru leży w granicach województwa śląskiego (powiat bielski, powiat żywiecki, miasto Bielsko-Biała), pozostała część leży w województwie małopolskim (powiat wadowicki, powiat suski)[1].
Przyroda
- Typy siedlisk z załącznika I dyrektywy siedliskowej
- Fauna i flora
Występują tu następujące gatunki z załącznika II: podkowiec mały (Rhinolophus hiposideros), nocek orzęsiony (Myotis emarginatus), nocek Bechsteina (Myotis bechsteinii), nocek duży (Myotis myotis), wilk (Canis lupus), ryś (Lynx lynx), niedźwiedź brunatny (Ursus arctos), wydra (Lutra lutra). kumak górski (Bombina variegata), traszka karpacka (Lissotriton montandoni), widłoząb zielony (Dicranum viride). bezlist okrywowy (Buxbaumia viridis)[2].
- Inne formy ochrony przyrody
Aż 94,88% powierzchni obszaru „Beskid Mały” leży w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Małego[2].
Na terenie obszaru znajdują się 3 rezerwaty przyrody: Madohora, Szeroka w Beskidzie Małym i Zasolnica[3].
Przypisy
- ↑ J.J. Perzanowska J.J., Beskid Mały, [w:] M.M. Grzegorczyk (red.), Obszary Natura 2000 w Małopolsce. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków 2009, s. 3–35, ISBN 978-83-61191-16-2 .
- ↑ a b c Natura 2000 a turystyka, [w:] Beskid Mały, Instytut na rzecz Ekorozwoju [dostęp 2019-03-21] .
- ↑ Obszar Natura 2000 Beskid Mały, [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2019-03-21] .
