Sukcesja apostolska
Data konsekracji
21 marca 2010
Miejscowość
Moskwa
Miejsce
Sobór Chrystusa Zbawiciela
Konsekrator
Cyryl
Współkonsekratorzy
Filaret (Wachromiejew) , Juwenaliusz (Pojarkow) , Warsonofiusz (Sudakow) , Metody (Niemcow) , Dymitr (Drazdou) , Aleksander (Mogilow) , Arseniusz (Jepifanow) , Justynian (Owczinnikow) , Guriasz (Apalko) , Ignacy (Karagiozow) , Sawa (Wołkow) , Sergiusz (Czaszyn)
Beniamin , imię świeckie Witalij Iwanowicz Tupieko (ur. 16 września 1968 w Łunińcu ) – białoruski biskup prawosławny , zwierzchnik Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego od 2020.
Życiorys
Szkołę średnią ukończył w Łunińcu, następnie w 1985 podjął studia na wydziale radiofizyki i elektroniki Państwowego Uniwersytetu Białoruskiego. W latach 1987–1989 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W 1992 ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera radiofizyka. W sierpniu tego samego roku wstąpił do seminarium duchownego w Mińsku . W 1994, po ukończeniu trzeciego roku nauki, wstąpił jako posłusznik do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach . 16 grudnia 1994 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym klasztoru, archimandrytą Guriaszem , przyjmując imię zakonne Beniamin na cześć świętego metropolity piotrogrodzkiego i gdowskiego nowomęczennika Beniamina . 9 stycznia 1995 przyjął święcenia diakońskie z rąk metropolity mińskiego i słuckiego Filareta . Ten sam hierarcha wyświęcił go 13 lutego 1995 na kapłana [1] .
W 1996, po ukończeniu seminarium duchownego, rozpoczął studia w Mińskiej Akademii Duchownej , otrzymując równocześnie stanowisko wykładowcy seminarium w Mińsku. W 1999 obronił dysertację kandydacką w dziedzinie teologii . W tym samym roku otrzymał godność igumena . W 2005 został dziekanem monasteru w Żyrowiczach, zaś w 2006 otrzymał godność archimandryty . Był członkiem delegacji eparchii mińskiej i słuckiej na Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w styczniu 2009. 1 lipca 2009 został przełożonym monasteru Zwiastowania w Ladach [1] .
21 marca 2010 r. w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii mińskiej i słuckiej, z tytułem biskupa borysowskiego. W ceremonii wzięli udział patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl , metropolici miński i słucki Filaret, kruticki i kołomieński Juwenaliusz , sarański i mordowski Warsonofiusz , permski i solikamski Metody , arcybiskupi witebski i orszański Dymitr , astański i ałmacki Aleksander , istrzański Arseniusz , naro-fomiński Justynian , nowogródzki i lidzki Guriasz oraz biskupi prowacki Ignacy (z Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego ), tyraspolski i dubosarski Sawa i sołniecznogorski Sergiusz [2] . Od czerwca 2010 kierował Radą Wydawniczą Egzarchatu Białoruskiego[1] .
W 2014 r. został pierwszym ordynariuszem nowo erygowanej eparchii borysowskiej [3] .
25 sierpnia 2020 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego mianował go nowym egzarchą Białorusi, z równoczesnym podniesieniem do godności metropolity mińskiego i zasławskiego i stałym członkostwem w Świętym Synodzie. Hierarcha jednocześnie nadal pełni obowiązki zwierzchnika eparchii borysowskiej[4] . Formalnie nadanie godności metropolity odbyło się 6 września 2020 r. w moskiewskim soborze Chrystusa Zbawiciela[5] . Beniamin jest pierwszym zwierzchnikiem Egzarchatu Białoruskiego narodowości białoruskiej[6] . Jego poprzednik na urzędzie, metropolita Paweł , został przeniesiony na inną katedrę po tym, gdy potępił stosowanie przemocy wobec uczestników protestów przeciwko Aleksandrowi Łukaszence po wyborach prezydenckich na Białorusi w 2020 r. Metropolita Beniamin zakazał podległemu sobie duchowieństwu uczestnictwa w demonstracjach[7] .
Od 2021 r. hierarcha pełni również obowiązki ordynariusza eparchii słuckiej [8] .
Przypisy
Bibliografia
Egzarcha
Arcybiskupi
Biskupi ordynariusze
Biskupi pomocniczy