Monety euro w Belgii wprowadzono do obiegu w dniu 1 stycznia 2002 kiedy narodową walutę Belgii, frank belgijski zastąpiono euro w stosunku wymiany 1 € = 40,3399 franków. Monety były bite do roku 2017 w Królewskiej Mennicy Belgijskiej w Brukseli, kiedy to mennica ta przestała bić, a jedynie projektuje i zleca ich produkcję Królewskiej Mennicy Holenderskiej w Utrechcie, która używa kaduceusza jako znaku mennicy[1].
Znaki mennicze i znaki dyrektora mennicy zmieniały się od czasu ich wprowadzenia do obiegu. Królewska Mennica Belgijska używała głowy Archanioła Michała jako znaku mennicy a znak dyrektora tej instytucji, zmieniał się za każdym razem kiedy nowa osoba obejmowała to stanowisko. Od 1999 roku były cztery różne znaki dyrektora mennicy. Są to:
Romain Coenen (1999-2009): znakiem była waga
Gérard Buquoy (2009-2012): znakiem był długopis
Bernard Gillard (2013-2016): znakiem był siedzący kot
Ingrid van Herzele (2017-2022): znakiem był herb miasta Herzele
Giovanni van de Velde (2023-): znakiem będzie kwiat Aster na tle kolby stożkowej
Historia
1 stycznia 1999 roku euro zostało wprowadzone w Belgii jako waluta międzybankowa w tym samym czasie co w 10 innych krajach europejskich, a 1 stycznia 2002 roku wprowadzono do obiegu monety i banknoty euro w 12 krajach. Królewska Mennica Belgijska rozpoczęła bicie monet już od 1999 roku. W każdym roku poprzedzającym oficjalne wejście monet do obiegu tj. do roku 2002 mennica ta biła monety z odpowiednim rokiem na nich. Obok Belgii tak samo uczyniły mennice z Finlandii, Francji, Hiszpanii i Holandii. Oznacza to że po wejściu monet do obiegu można zaobserwować na nich rok 1999, 2000 i 2001.
Euro było w obiegu równocześnie z frankiem belgijskim do 28 lutego 2002 roku, po którym ten ostatni przestał być prawnym środkiem płatniczym[2]. Monety starej waluty było można nadal wymienić Narodowym Banku Belgii do 31 grudnia 2004 roku[3].
Do 2017 roku. projekt i bicie monet zapewniała Królewska Mennica Belgii. W październiku 2016 roku, rząd Charles’a Michel’a postanowił zamknąć mennice i zlecić bicie monet innym podmiotom. Oszczędności szacuje się na 2,5 mln euro rocznie[4]. 23 października 2017 Mennica Królewska wybiła ostatnie monety[5]. 22 stycznia 2018 rząd poinformował, że bicie belgijskich monet powierzono Królewskiej Mennicy Holenderskiej, która została zakupiona przez belgijską grupę Heylen z siedzibą w Herentals[6].
Pierwsza seria została stworzona przez Jana Alfonsa Keustermansa i wybita w latach 1999–2007. Została przedstawiona przez ministra finansów Philippe’a Maystadta, 16 października 1997 roku[7]. Na każdym nominale znajduje się wizerunek króla Belgów Alberta II (1934-), zwrócony w lewo i otoczony 12 gwiazdami europejskiej flagi w pierścieniu. Gwiazdy przerywa po prawej królewski monogram Alberta II i rok. Nie ma znaku mennicy i nie ma na nim nazwy kraju.
Pierwszym rokiem wskazanym na monetach jest rok 1999, data początku wprowadzenia euro, ale monety zostały wprowadzone do obiegu dopiero w 2002 roku. Rozpoczęto bicie belgijskich monet euro 7 września 1998 roku w warsztatach belgijskiej mennicy królewskiej, w obecności króla Alberta II, premiera Jean-Luca Dehaene, ministra finansów Jean-Jacquesa Viseura i innych osobistości politycznych[8].
Należy zauważyć, że monety z rocznika 2007 zawierają drugą wersję strony wspólnej (nowa mapa Europy).
W 2005 roku Komisja Europejska wydała nowe zalecenia dotyczące awersów i rewersów narodowych monet euro[9]. Wzór nie może przerywać okręgu zawierającego 12 gwiazd, a na monetach musi widnieć nazwa lub skrót kraju. Belgia postanowiła dostosować stronę narodową swoich monet, począwszy od 2008 roku[10]. Projekt nowego wzoru opracował Luc Luycx. Strona narodowa monet drugiej serii z 2008 roku różni się od tych z pierwszej serii następującymi szczegółami:
portret króla Alberta II został zaktualizowany (różnice w portrecie widać na kościach policzkowych i kępkach włosów przy czole króla[11].)
przeniesienie królewskiego monogramu i roku do wewnętrznej części monety (monogram po prawej stronie portretu króla, a rocznik emisji poniżej portretu)
dodanie pod królewskim monogramem liter BE oznaczających kraj
dodanie znaków Mennicy Królewskiej i dyrektora mennicy po obu stronach roku emisji monety
Monety z lat poprzednich (pierwsza seria) nadal zachowują ważność.
W przypadku emisji z lat 2009–2013 ponownie zmieniono portret króla Alberta II i podobnie jak w przypadku pierwszej serii ponownie wykorzystano projekt Jana Alfonsa Keustermansa. Wytyczne zalecane przez Komisję Europejską z dnia 19 grudnia 2008 roku dla rewersów narodowych obiegowych monet euro umożliwiają aktualizowanie co piętnaście lat wzorów monet przedstawiających głowę państwa w celu odzwierciedlenia zmian w wyglądzie głowy państwa[12]. Zgodnie z nowymi wytycznymi aktualizacja z 2008 roku przyszła jednak zbyt wcześnie i dlatego musiała zostać zrewidowana. Jednak pozostałe zmiany stylizacji z 2008 roku zostały utrzymane[13].
Niektórzy kolekcjonerzy uważają to za trzecią serię, ale ponieważ w przeciwieństwie do poprzednich serii nie została opublikowana w oficjalnym dzienniku Unii Europejskiej, jest to w rzeczywistości poprawka, a nie nowa seria.
Monety z lat poprzednich (serie z 1999-2007 i 2008) nadal zachowują ważność.
21 lipca 2013 roku król Albert II abdykował z tronu a jego miejsce zajął jego syn Filip, który został nowym królem belgów [2]. Nowa narodową serie monet z portretem nowego króla zaprezentowano 4 lutego 2014 roku[14]. Monety te zaprojektował Luc Luycx[15].
Monety przedstawiają wizerunek króla Filipa zwrócony w prawo. Z lewej strony nad literami BE oznaczający Belgię, znajduje się królewski monogram z literami FP. Poniżej postaci znajduje się rok emisji otoczony znakiem dyrektora mennicy i znakiem mennicy. Całość otoczona jest dwunastoma gwiazdami flagi europejskiej.
Monety z lat poprzednich (serie z 1999-2007, 2008 i 2009-2013) nadal zachowują ważność i pozostają w obiegu.
↑Mise-à-jour des faces nationales des pièces en euros destinées à la circulation: Royaume de Belgique. In: Journal officiel de l’Union européenne, 2007/C 302/08, 14 décembre 2007.