PROFILPELAJAR.COM

Beata Beatrix
Autor	Dante Gabriel Rossetti
Data powstania	1863–1870
Medium	olej na płótnie
Wymiary	86,4 × 66 cm
	Miejsce przechowywania
Miejscowość	Londyn
Lokalizacja	Tate Britain
	Multimedia w Wikimedia Commons

Beata Beatrix – obraz olejny Dantego Gabriela Rossettiego, malowany w latach 1863–1870. Stanowi ilustrację do Życia nowego Dantego Alighieri oraz hołd złożony Elizabeth Siddal, zmarłej żonie malarza. Dzieło ma wymiary 86.4 na 66 cm. Przechowywany jest w Tate Gallery w Londynie.

Historia i opis

Elizabeth Siddal, żona Rossettiego i modelka prerafaelitów, popełniła samobójstwo poprzez przedawkowanie laudanum w lutym 1862 roku. Powodem samobójstwa miała być depresja wywołana poronieniem oraz niewiernością Rossettiego^[1]. Rossetti malował obraz już po jej śmierci i przedstawił na nim jej narkotyczne samobójstwo. Siddal przedstawiona jest na nim podobnie jak na obrazie Ofelia Johna Everetta Millais’go, do którego również pozowała – jest podobnie półuśpiona, pogrążona w oczekiwaniu śmierci i otoczona miękkim tłem, wykonuje również podobne gesty^[2]. Z przejściem bohaterki obrazu do śmierci koresponduje pora doby – nieokreślona, pomiędzy dniem a nocą. W prawej dolnej części obrazu widać czerwonego gołębia, który składa na jej rękach mak – symbol snu, ale też roślina, z której wykonuje się narkotyk^[3]. Bohaterka znajduje się w murowanej cembrowinie, symbolizującej otwarty grób^[4], na jej brzegu malarz umieścił zegar słoneczny, wskazujący godzinę dziewiątą (o tej godzinie Siddal popełniła samobójstwo^[5]).

Oprócz obrazu śmierci Siddal, dzieło jest też ilustracją do Życia nowego Dantego Alighieri. Tak interpretowany przedstawia postać ukochanej poety, Beatrycze, pogrążonej w mistycznym skupieniu. W lewym górnym rogu obrazu widać czerwoną postać Miłości, trzymającej w rękach światło (symbolizujące życie bohaterki obrazu^[6]), w prawym – ciemną postać Dantego (według niektórych badaczy postać ta uosabia samego Rossettiego, który lubił identyfikować się z włoskim poetą; ich obu łączyłaby śmierć ukochanej kobiety^[1]). Ptak przysiadający w pobliżu jej rąk symbolizuje Ducha Świętego, a niesiony przez niego mak – śmierć, ale i pokój. Z tyłu za postacią bohaterki wyłania się most Ponte Vecchio, mieszczący się we Florencji, gdzie mieszkali Dante Alighieri i Beatrycze^[7].

Inne wersje obrazu

Powstało kilka wersji tego obrazu. Jedną z nich jest obraz (z predellą) w zbiorach Art Institute of Chicago^[8].

Inna wersja obrazu znajduje się w Birmingham Museum and Art Gallery. Rosetti nie zdołał ukończyć go przed śmiercią; dokonał tego Ford Madox Brown uzupełniając tło^[9].

Późniejsza wersja, z 1880 roku znajduje się w zbiorach National Gallery of Scotland^[10].

Beata Beatrix,
87,5 × 69,3 cm,
predella: 26,5 × 69,2 cm,
1871–1872,
Art Institute of Chicago
Beata Beatrix,
86,4 × 68,2 cm,
1877,
Birmingham Museum and Art Gallery
Beata Beatrix,
86 x 66,7 cm 1880,
National Gallery of Scotland

Przypisy

↑ ^a ^b Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 178. ISBN 978-83-89859-04-4.
↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 179–180. ISBN 978-83-89859-04-4.
↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 179. ISBN 978-83-89859-04-4.
↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 180. ISBN 978-83-89859-04-4.
↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 182. ISBN 978-83-89859-04-4.
↑ Patricia McDonnell, Timothy R. Rodgers: Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
↑ Meghan Edwards: Supernatural Reality in Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-04]. (ang.).
↑ Beata Beatrix. www.artic.edu. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
↑ Oil Painting - Beata Beatrix. www.bmagic.org.uk. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
↑ Beata Beatrix. www.nationalgalleries.org. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).

Bibliografia

Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010. ISBN 978-83-89859-04-4.
Meghan Edwards: Supernatural Reality in Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-04]. (ang.).
Patricia McDonnell, Timothy R. Rodgers: Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).